54- روان دوان سوی مدینه

_{54- روان دوان سوی مدینه}

_{چون پیک رسالت حضرت مصطفی ج همراه یار غارش حضرت ابوبکر صدیق س بسوی مدینه براه افتادند، اهل مکه و بخصوص خانواده ابوبکر صدیق س هیچ نمی‫دانستند این قافله مبارک به چه سویی رخ نموده است. خداوند با فضل و کرم خویش چنین ترتیب داد که صدایی در مکه پیچید که مردم آن‌را می‫شنیدند و کسی صاحب صدا را نمی‫دید. صدا چنین می‫گفت:}

_{"ای پروردگار عرش معلا! آن دو یاری که در خیمه ام معبد فرود آمدند را جزا و پاداش نیکو ارزانی نما. آن‌ها به سلامتی استراحت کردند و به سلامتی براه افتادند. پیروز شد آنکه دوست و یار محمد مصطفی ج گشت. آهای فرزندان قصی! خوشا بحالتان، خداوند سروری و خصلت‌های شایسته و غیر قابل رقابت را از شما نگرفت و بر بنی کعب، قرارگاه دخترشان مبارک و فرخنده باد بر آنان که در مسیر راه از مؤمنان پذیرایی کرده، مأوایی برای اهل ایمان فراهم آورده‌اند. از آن خانم درباره گوسفند و ظرفش بپرسید، البته اگر از خود گوسفند بپرسید آن خود نیز گواهی خواهد داد".}

 _{حضرت اسماء ل می‫گوید: ما نمی‫‫دانستیم پیامبر خدا ج به چه سویی رفته‫اند تا که جنی از پایین مکه این شعرها را می‫سرود و بدینسو می‫آمد. مردم پشت صدا حرکت می‫کردند. همه صدا را می‫شنیدند و کسی او را نمی‫دید. تا از بالای مکه بیرون رفت. او می‫گفت وقتی ما این‌را شنیدیم فهمیدیم که رسول الله ج به چه طرفی رفته‫اند. یعنی اینکه ایشان ج بسوی مدینه منوره رفته‫اند.^[1]}

---

_{[1]- الرحیق المختوم، اثر/ شیخ صفی الرحمن المبارکفوری، ص: 188، 189.}