| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1- أحکام القرآن جصاص، جصاص احمد بن علی.
2- أیسر التفاسیر، أبو بکر الجزائری، سعودی، چاپ سوم، سال 1418 ﻫ.
3- برنامه التفسیر وعلوم القرآن.
4- برنامه المکتبة الشاملة.
5- برنامه مکتبة طالب العلم الشرعی 800 مجلد کتاب.
6- برنامه مکتبة الألفیة.
7- برنامه نرم افزار تفاسیر قرآن جامع
8- برنامه نور جامع التفاسیر 1/2، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
9- التبیان فی إعراب القرآن، ابو البقاء عکبری، متوفای 616 ﻫ.
10- ترجمه صفوة التفاسیر، محمد علی صابونی، نشر احسان، تهران،1383.
11- ترجمه قرآن کریم نوشته شاه ولی الله دهلوی.
12- تفسیر ابن کثیر، ابن کثیر دمشقی 701‑ 774 ﻫ بیروت، سال 1401.
13- تفسیر انوار القرآن، استاد عبد الروف مخلص، احمد جام، چاپ اول 1381.
14- تفسیر جلالین، محلی جلال الدین و جلال الدین سیوطی.
15- تفسیر حسینی، ملا حسین کاشفی سبزواری.
16- تفسیر روح المعانی، شهاب الدین آلوسی، بیروت، سال چاپ، 1415 هـ .ق.
17- تفسیر فتح القدیر، شوکانی، متوفای 1250 ﻫ
18- تفسیر کشاف، جار الله زمخشری 467 ـ 538 هـ، بیروت، سال 1407ﻫ
19- تفسیر نور، دکتر مصطفی خرم دل، تولد ۱۳۱۵، ناشر نشر احسان.
20- جامع البیان فی تأویل آی القرآن، طبری، 224-310 ﻫ، بیروت، سال 1405.
21- الجامع لأحکام القرآن، محمد پسر احمد قرطبی متوفای سال 671 ﻫ.
22- در المنثور، جلال الدین سیوطی 849 - 911 ﻫ، مصر، 1424 ﻫ. .ق.
23- صفوة البیان لمعانی القرآن، حسنین محمد مخلوف، 1307- 1410 ﻫ. .ق.
24- فرهنگ اصطلاحات معاصر عربی به فارسی، نجفعلی میرزایی، قم، 1379.
25- فرهنگ الرائد عربی به فارسی، جبران مسعود، آستان قدس، سال 1376.
26- فرهنگ فارسی عمید، سه جلدی حسن عمید، تهران، چاپ اول، سال 1363.
27- فرهنگ لاروس عربی به فارسی، دکتر خلیل جر، مترجم طبیبیان، 1379.
28- فرهنگ معین، دکتر محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، سال 1375.
29- قاموس قرآن، سید علی اکبر قرشی، هشتم، تهران، سال 1378 ﻫ .ش.
30- لغت نامه فارسی، علامه دهخدا.
31- مفردات در غریب قرآن، راغب اصفهانی حسین بن محمد، وفات 425 ق.
1- ﴿أَعُوذُ﴾: پناه می‌برم.
1- ﴿بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾: به پروردگار مردم و مدبر حال آنها.
2- ﴿مَلِکِ ٱلنَّاسِ٢﴾: فرمان روای کامل مردم.
3- ﴿إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ٣﴾: معبود حقیقی و ثابت انسان.
4- ﴿ٱلۡوَسۡوَاس﴾: وسوسه کننده جن باشد یا انسان.
4- ﴿ٱلۡخَنَّاسِ﴾: پنهان شونده.
6- ﴿ٱلۡجِنَّةِ﴾: جن.
1- ﴿أَعُوذُ﴾: پناه می‌گیرم.
1- ﴿بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾: به پروردگار صبح یا همه مخلوقات.
3- ﴿شَرِّ غَاسِقٍ﴾: شر شب.
3- ﴿وَقَبَ﴾: تاریکی او در همه جا برسد.
4- ﴿ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِی ٱلۡعُقَدِ﴾: زنان جادوگری‌که هنگام جادوگری در گره تار می‌دمند.
2- ﴿ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ٢﴾: خدا بی‌نیاز است، ذاتی‌که همگان حاجت خود را از او می‌خواهند.
4- ﴿کُفُوًا﴾: همتا، مانند و نظیر.
1- ﴿تَبَّتۡ﴾: هلاک باد یا زیانمند باد.
1- ﴿تَبَّ﴾: هلاک شد یا زیانمند گردید.
2- ﴿مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ﴾: از او دفاع نکرد.
2- ﴿مَا کَسَبَ﴾: آنچه بدست آورده بود.
3- ﴿سَیَصۡلَىٰ نَارٗا﴾: به زودی در دوزخ داخل می‌شود یا سختی آن را می‌کشد.
5- ﴿فِی جِیدِهَا﴾: در گردن او.
5- ﴿مِّن مَّسَدِۢ﴾: از پوست درخت خرما ریسمانی‌که سخت بافته شود.