92- مهمانوازی

_{92- مهمانوازی}

_{مهمانوازی یکی دیگر از صفات برجسته و خوبی‌های حضرت ابوبکر صدیق س به شمار می‫آید. او در میهمانوازی سرآمد خاص و عام بود. خانواده‫اش را چنان بار آورده بود که تا مهمان وارد خانه‫شان می‫شد فورا دست به کار شده از او پذیرایی می‫کردند. و اگر احیانا در مهمانوازی خانواده کوچکترین موردی را احساس می‫کرد فورا آن‌ها را بازخواست می‫نمود. بیایید حکایتی از مهمانوازی او را با هم بخوانیم.}

_{حضرت عبدالرحمن بن ابی بکر س می‫گوید: اصحاب صفه افرادی تنگ دست و فقیر بودند. رسول الله ج روزی فرمودند: «من کان عنده طعام اثنین فلیذهب بثالث، ومن کان عنده طعام أربعة فلیذهب بخامس أو سادس». " هر کس در خانه‫اش برای دو نفر غذا دارد - یک نفر از اصحاب صفه را بعنوان - نفر سوم با خود ببرد، و هر کس برای چهار نفر غذا دارد – یکی دو نفر از اصحاب صفه را بعنوان پنجمی و ششمی همراه با خود ببرد.}

_{حضرت ابوبکر صدیق س با خود سه نفر را به خانه آورد. آن‌ها را در خانه گذاشته نزد نبی کریم ج بازگشت و با رسول الله ج شام را میل نمود، چیزی از شب را که خواست خدا بود نزد آنحضرت گذراند. چون بخانه بازگشت همسرش از ایشان پرسید: چه چیزی شما را از مهمانوازی مهمان‌هایت بازداشت؟ یعنی شما در خانه نبودید مهمان‌ها هم رویشان نشده غذا بخورند. ایشان برآشفته با تعجب پرسید: «وما عشیتهم؟!». "آیا تا حالا به مهمان‌ها غذا نداده‫ای؟!}

_{همسرش گفت: ما غذا را کشیدیم ولی آن‌ها راضی نشدند قبل از آمدن شما غذا بخورند.}

_{عبدالرحمن بن ابوبکر س می‫گوید: من از ترس اینکه پدرم ناراحت شده مرا ملامت کند یک گوشه ساکت نشسته، دم نمی‫زدم. اما او مرا صدا زده سخت سرزنش کرد. سپس نزد مهمان‌ها رفته به ایشان گفت: «کلوا هنیئا والله! لا أطعم أبدا». " بفرمائید نوش جان کنید. بخدا من میل ندارم و اصلا غذا نمی‫خورم".}

_{یکی از مهمان‌ها نیز قسم خورد که تا حضرت ابوبکر س با آن‌ها روی سفره ننشیند و غذا نخورد او نیز لب به غذا نخواهد زد. حضرت ابوبکر س فرمود: «هذه من الشیطان!». "این سوگند از وسوسه شیطان است".}

_{سپس ایشان غذا کشیده همراه مهمان‌ها دوباره شام خوردند.}

_{حضرت عبدالرحمن س می‫فرماید: سوگند بخدا! هر لقمه‫ای که ما بر می‫داشتیم غذا در ظرف بیشتر می‫شد، و وقتی که همه ما سیر شده از خوردن دست کشیدیم غذا از اول خیلی بیشتر شده بود".}

_{حضرت ابوبکر س با تعجب دید که همه غذا سر جای خودش باقی مانده، بلکه از قبل کمی بیشتر هم شده، ایشان از همسرشان پرسید: «یا أخت بنی فراس! ما هذا؟». "خواهر بنی فراس، ماجرا چیست؟". او گفت: این غذا سه برابر اول شده است.}

_{ایشان از آن غذا میل فرمودند، سپس آن‌را گرفته خدمت پیامبر خدا ج تشریف آوردند. آن غذا تا صبح نزد پیامبر خدا ج بود. قبل از این روزها بین ما و کافران مکه پیمان صلح بود. و مدت این عهدنامه پایان یافته بود. ما برای رویارویی با آن‌ها سپاه بزرگی ترتیب می‫دادیم. سپاهمان را به دوازده گروهان تقسیم کرده بودیم و بر هر گروهان، یکی از جنگجویان چیره دست را به عنوان فرمانده تعیین نموده بودیم.}

_{خدا بهتر می‫داند زیر دست هر فرمانده چند نفر سرباز بود. همه این سپاه با همین غذا آنروز صبح صبحانه خوردند.^[1]}

ما لقمه برمی‫داشتیم وغذا در ظرف از اول هم بیشتر می‫شد.

---

_{[1]- بنگرید به: صحیح البخاری، حدیث:3581، و صحیح مسلم، حدیث:2057.}