ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
حضرت صدیق اکبر س همیشه در کنار رسول الله ج و همراهشان بودند. و به خوبی دیده بودند که رسول الله ج چگونه به درگاه خداوند راز و نیاز میکند و چگونه از آن ذات پاک یکتا دعا و مسألت و حاجت طلب میکند. حضرت صدیق اکبر همیشه آرزو داشت این عبادت بزرگ دعا را از رسول الله ج آنچنان که شایسته بندگی اوست بیاموزد. ایشان میخواستند دعاها و ذکرشان دقیقا با همان الفاظ و کلمات و عباراتی باشند که رسول الله ج انتخاب نموده و بدان دستور داده است. چرا که نه شایسته هیچ مسلمانی است و نه رواست که در دعا و تسبیحات و ذکر خداوند متعال و درود و سلام فرستادن بر پیامبر اکرم ج دعاها و عبارتهایی که از پیک و رسول خداوند متعال بما رسیده را کنار نهاده، عبارات و جملاتی از خود ساخته را بر آنها ترجیح دهد، هر چند در ظاهر این الفاظ و عبارات زیبا و دلربا به نظر آیند و از نظر معنا و مفهوم نیز کم و کاستی نداشته باشند.
چرا که رسول الله ج معلم بشریت به سوی تمام خوبیها و نیکیهاست، و راهنمایی است که به راه راست که همان راه رسیدن بخداست، دعوت میکند. و ایشان از همه آگاهتر و عالمتر و داناترند که چه دعایی کاملترین و والاترین و افضلترین است.
حضرت ابوبکر س خدمت رسول الله ج عرض کردند: «علمنی دعاء أدعو به فی صلاتی». " ای رسول و فرستاده پروردگار من! بیاموز مرا دعاء و نیایشی که در نمازهایم بدان دعا کنم".
حضرت رسول الله ج ارشاد فرمودند: شما این دعا را تکرار کن: «اللهم! إنی ظلمت نفسی ظلما کثیرا ولا یغفر الذنوب إلا أنت، فاغفر لی مغفرة من عندک وارحمنی إنک أنت الغفور الرحیم». "بارالها! من به خود ظلم و ستم بسیاری روا داشتهام، و جز تو کسی گناهان را نمیآمرزد. پس با بخشش خاص خود بیامرز گناهم را، و بر من رحم و شفقت ورز، ای خدای من حقا که تو بخشاینده مهربانی".[1]