148- نگین

148- نگین

خوانندگان گرامی! لختی در اخلاق والای حضرت ابوبکر صدیق س بنگرید، چگونه در کمال فروتنی بزهای دختران بی‫سرپرست را برای آن‌ها می‫دوشد، شیرشان را دو دستی به آن‌ها تقدیم می‫دارد! و پس از آنکه بر مسند جانشینی پیامبر اکرم ج می‫نشیند، می‫فرماید: «أرجو ألا یغیرنی ما دخلت فیه». "امیدوارم مسئولیت جدیدم مرا تغییر ندهد و سد راه کارهای نیکی که پیش از این انجام می‫دادم قرار نگیرد".^[1]

مسئولیت‌های جدید او کار آسانی نبود. او خلیفه و جانشین رسول الله ج بود. او سردار اسلام، و سپه سالار آن سپاه نیرومند و پرتوانی بود که پوزه جبروت و خودپرستی امپراطوری سرزمین فارس، و کبر و غرور رومیان را به خاک مالید تا در آن دیاری که زیر ظلم و ستم شاهان ستمگر کمر خم کرده بود پرچم عدل و انصاف و داد، و علم و فرهنگ و تمدن را به اهتزاز درآورد. با وجود همه این‌ها آرزو داشت همچنان کارهای نیک گذشته‫اش را ادامه دهد و چون گذشته بتواند به دخترهای یتیم بی‫سرپرست خدمت کند.^[2]

بنگر به تواضع و فروتنی حضرت ابوبکر صدیق س که اگر مهار شترش از دستش رها شده بر زمین می‫افتاد، خودش از شتر پایین آمده آن‌را می‫گرفت و از کسی نمی‫خواست تا مهار را به او بدهد؛ و چون به او گفته می‫شد: " اگر شما به ما می‫گفتید، ما با کمال میل مهار را به شما می‫دادیم". ایشان می‫فرمودند: «أمرنا رسول الله ج ألا نسأل الناس شیئا». "رسول الله ج به ما امر کرده بودند تا چیزی را از مردم نخواهیم".^[3]

---

[1]- صفة الصفوة، اثر/ ابن الجوزی: 1/258.

[2]- ابوبکر الصدیق، اثر/ الطنطاوی، ص:186.

[3]- التاریخ الإسلامی، اثر/ محمود شاکر، ص:8.