242- خوش خوراکی و خوشگذرانی

242- خوش خوراکی و خوشگذرانی

در زمان خلافت حضرت ابوبکر صدیق قافله ایمان و سپاهیان جان بر کف اسلام هر فتنه و آشوبی که در منطقه سر بر می‫آورد را تار و مار کرده، با همت و جوانمردی بی‫مانندی ره به پیش می‫بردند. سپاهیان توحید سوار بر سینه‫هایی آکنده ایمان و دل‌هایی شیفته شهادت و دیدار الله از یک فتح به فتحی دیگر و از یک از یک پیروزی به پیروزیی دیگر چارنل می‫تاختند. در نبرد تاریخساز "ألیس" دشمن شکست فاحشی خورده اردوگاه خود را رها کرده از میدان کارزار گریخت، مسلمانان پس از تعقیب آن‌ها تا دور دست‌ها به اردوگاه دشمن بازگشتند. دیگ‌های غذاهای رنگارنگ و چرب و نرم بر آتش بود. فرماندار سپاه اسلام؛ حضرت خالد، نگاهی به غذاهای خوشمزه انداخته به سپاهیانش فرمود: این غذا جایزه رادمردی‌های و دلیری‌های شماست. ایشان در ادمه فرمودند: وقتی رسول الله ج غذای آماده‫ای بدست می‫آورد آن‌را تقسیم می‫کرد. مجاهدان خسته و کوفته از نبرد سنگین فورا سفره‫ها را پهن کرده برای صرف شام آماده شدند. افرادی که تا حالا هرگز چنین غذاهای خوشمزه و نان‌های لواش سفید و باریک ندیده بودند با تعجب می‫پرسیدند: این برگه‫های سفید و نازک چیست؟ آن‌هایی که پیش از این چنین غذاهایی خورده بودند به شوخی می‫گفتند: آیا شما درباره خوش خوراکی و خوشگذرانی هیچ نشنیده‫اید؟! آن مجاهدان صحرانشین می‫گفتند: بله، دورا دور چیزهایی شنیده‫ایم! دوستانشان خنده‫ای سر داده می‫گفتند: پس این همان خوشگذرانی است!

چون خبر فتح و پیروزی همراه خمس – یک پنجم – اموال غنیمت به حضرت ابوبکر صدیق س رسید، ایشان مژده این کارنامه درخشان سپاهسالار اسلام خالد بن ولید و سپاهیانش را چنین به مردم رساند:

" ای قریشیان! شیر شما بر شیر درنده دشمن حمله کرده کمر او را بزمین زده و تکه گوشتی که در دهانش بوده را نیز از دهانش بیرون کشیده است. رحم زنان توان زائیدن رادمردی چون خالد را ندارد!".

حضرت خالد س خبر فتح و پیروزی را توسط سربازی بنام جندل از قبیله بنوعجل برای خلیفه فرستاده بود. جندل مردی بسیار تنومند و شجاع با بازوانی قوی بود که در راه‫ شناسی مهارت داشت. او همراه مژده پیروزی در جنگ‌های ألیس و امغیشیا یک پنجم غنایم با تعدادی اسیر را با خود آورده، گزارش کاملی از روند ماجرا را خدمت حضرت خلیفه تقدیم داشت. چون جندل خدمت حضرت ابوبکر حاضر شد، ایشان با دیدن قدرت و شکل و شمایل نیرومند و جسم قوی و ثابت قدمی او پرسید: «ما اسمک؟». " اسم تو چیست؟".

آن مجاهد فرزانه عرض کرد: جندل.

حضرت ابوبکر فرمود: «ویها جندل»."آفرین بر تو جندل!".^[1]

---

[1]- تاریخ الطبری: 4/ 174، 175، و التاریخ الإسلامی، اثر/ الحمیدی: 9/ 133.