ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
رسول الله ج در روزهای بیماری آخرین ساعات عمر مبارکشان حضرت ابوبکر صدیق س را به عنوان امام مسلمانان مقرر کرد. ولی صدای امامت حضرت عمر فاروق س به گوشهایش رسید. ایشان سرشان را از اتاق بیرون آورده گفت: «لا، لا، لا، لیصل للناس ابن ابی قحافة». "نه، نه، هرگز، ابن أبی قحافة؛ ابوبکر، بر مردم نماز بگذارد".
یعنی ایشان با سه بار "نه" گفتن متوالی اصرار نمودند حضرت ابوبکر امام باشد.[1]
زندگی حضرت ابوبکر س پر است از درسها و عبرتها و اندرزها و حکمتها. او پس از نبی کریم ج بزرگترین شخصیت اسلام است.
ایشان حتی در زمان جاهلیت به اعلاترین اخلاق و شایستهترین صفات نیکو متصف بودند. هرگز نه برای بتی سجده کردهاند و نه جام شرابی سرکشیدهاند.
حضرت ابوسعید خدری س میفرماید: «کان أبوبکر أعلمنا به ج». "حضرت ابوبکر س بیشتر از همه ما پیامبر اکرم ج را میشناخت".[2]