سورۀ مسد (لهب)

سورۀ مسد (لهب)

در مکه نازل شده و پنج آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ١ مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کَسَبَ٢ سَیَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ٣ وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ٤ فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ٥﴾ [المسد: 1-5].

﴿1﴾ بریده (و شکسته) باد دست‌های ابولهب، و (ابولهب) هلاک شد. ﴿2﴾ (که) مال و آنچه به دست آورده است (از عزت و ریاست) به او سودی نکرد. ﴿3﴾ به زودی در آتش شعله‌ور داخل شود (بعد از مرگ). ﴿4﴾ و همسرِ او (نیز داخل شود با او) در حالی که هیزم‌کش است. ﴿5﴾ و در گردن او ریسمانی از لیف خرما است.