ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
در مکه نازل شده و هفت آیت است
بنام الله بخشندۀ مهربان
﴿أَرَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ١ فَذَلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ٢ وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ٣ فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ٤ الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ٥ الَّذِینَ هُمْ یُرَاءُونَ٦ وَیَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ٧﴾ [الماعون: 1-7].
﴿1﴾ آیا دیدی آن شخصی را که جزای اعمال را تکذیب میکند. ﴿2﴾ پس آن شخص همان است که یتیم را (اهانت کرده) از خود میراند. ﴿3﴾ (و مردم را) بر طعامدادن مسکین ترغیب نمیکند. ﴿4﴾ پس وای بر آن نمازگزارانی که، ﴿5﴾ از نماز خود غافلاند. ﴿6﴾ آنانی که خودنمایی میکنند. ﴿7﴾ و از دادن وسایل (یا حاجت به همسایه) خودداری میکنند.