سورۀ عادیات

سورۀ عادیات

در مکه نازل شده و یازده آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا١ فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا٢ فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا٣ فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا٤ فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا٥ إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ٦ وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ٧ وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ٨ أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ٩ وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ١٠ إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ١١﴾ [العادیات: 1-11].

﴿1﴾ قسم به اسپان دونده (در عرصۀ جهاد) که نفس‌زنان می‌دوند. ﴿2﴾ باز قسم به اسپانی که (از سم شان) جرقه می‌افروزند. ﴿3﴾ باز قسم به اسپانی که در وقت صبح بر دشمن یورش می‌برند. ﴿4﴾ پس (به سبب تیز دویدن) گرد و غبار برمی‌انگیزند. ﴿5﴾ باز در میان گروه دشمن داخل می‌شوند. ﴿6﴾ همانا انسان (در مقابل پروردگار خود) بسیار ناشکر است. ﴿7﴾ و او بر ناشکری خود گواه است. ﴿8﴾ و او علاقۀ شدیدی به مال و دارایی دارد. ﴿9﴾ آیا انسان نمی‌داند که وقتی آنچه در قبرهاست، برانگیخته شود. ﴿10﴾ و آنچه در سینه‌هاست ظاهر شود. ﴿11﴾ البته پروردگارشان در آن روز، از وضع و حال آن‌ها باخبر است.