سورۀ بینه

سورۀ بینه

در مدینه نازل شده و هشت آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿لَمْ یَکُنِ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ مُنْفَکِّینَ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَةُ١ رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ یَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً٢ فِیهَا کُتُبٌ قَیِّمَةٌ٣ وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَةُ٤ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ وَیُقِیمُوا الصَّلَاةَ وَیُؤْتُوا الزَّکَاةَ  وَذَلِکَ دِینُ الْقَیِّمَةِ٥ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا  أُولَئِکَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّةِ٦ إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ٧ جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا  رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ  ذَلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ٨﴾ [البینة: 1-8].

﴿1﴾ کافران اهل کتاب (یهود و نصاری) و مشرکین (از دین و آئین خود) دست‌بردار نیستند تا آن که دلیل ظاهر به آن‌ها بیاید. ﴿2﴾ پیغمبری از طرف الله که صحیفه‌های پاک را بر آن‌ها تلاوت می‌کند. ﴿3﴾ که در آن نوشته‌های (احکام) راست و درست است. ﴿4﴾ و اهل کتاب متفرق نشدند (اختلاف نکردند) مگر بعد از این که به آن‌ها دلیل روشن آمد. ﴿5﴾ حال آن که مأمور نبودند مگر این که الله را خالصانه عبادت کنند که برای او دین و عبادت خود را خالص سازند، و متنفر از دین‌های باطل باشند، و نماز را برپا کنند و زکات را بدهند، و این است دین راست و درست. ﴿6﴾ یقیناً آنانی از اهل کتاب و مشرکان که کافر شدند در آتش دوزخ‌اند، در آن جاودانه‌اند، این گروه بودترین مخلوقات‌اند. ﴿7﴾ البته آنانی که ایمان آورده‌اند و اعمال نیک انجام داده‌اند این‌ها بهترین مخلوقات‌اند. ﴿8﴾ جزای (ثواب) آن‌ها نزد پروردگارشان باغ‌های جاودانه است که از زیر آن‌ها جوی‌ها می‌رود، جاودانه و برای همیشه در آن خواهند ماند. الله از آن‌ها راضی است و آن‌ها از الله راضی‌اند، این جزا برای کسی است که از پروردگارش بترسد.