ترهیب از ادرار در آب و حمام و سوراخ

ترهیب از ادرار در آب و حمام و سوراخ

249-152- (1) (صحیح) عَنْ جَابِرٍ س عَنِ النَّبیِّ ج: أَنَّهُ نَهَى أنْ یُبالَ فِی الْمَاءِ الرَّاکِدِ.

رواه مسلم وابن ماجه والنسائی.

از جابر س روایت است که رسول الله ج از ادرار کردن در آب ایستاده نهی کردند.

250-118- (1) (ضعیف) وَعَنهُ قَالَ: «نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ج أَنْ یُبَالَ فِی الْمَاءِ الْجَارِی».

رواه الطبرانی فی "الأوسط" بإسناد جید^([1]).

و از جابر س روایت است که می‌گوید: رسول الله ج از اینکه در آب جاری ادرار شود، نهی کردند.

251-153- (2) (صحیح) وَعَن بَکْرِ بنِ ماعِز قَالَ: سَمِعْتُ عَبدَاللهِ بنَ یَزیدَ یُحَدِّثُ عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: «لا یُنْقَعْ^([2]) بَوْلٌ فِی طَسْتٍ فِی البَیتِ، فَإنَّ الْمَلائِکَةَ لا تَدخُلُ بَیتاً فیهِ بَولٌ مُنْتَقَعٌ، وَلا تَبُولَنَّ فی مُغْتَسَلِکَ».

رواه الطبرانی فی "الأوسط" بإسناد حسن، والحاکم وقال: "صحیح الإسناد"^([3]).

از بکر بن ماعز نقل است از عبدالله بن یزید شنیدم که رسول الله ج ‌فرمودند: «ادرار در ظرفی در خانه جمع نگردد؛ زیرا ملائکه در خانه‌ای که ادرار نگهداری می‌شود وارد نمی‌شوند و در محل غسلت ادرار نکن».

252-154- (3) (صحیح) عَنْ حُمَیْدِ بْنِ عَبْدِالرَّحْمَنِ قَالَ: لَقِیتُ رَجُلاً صَحِبَ النَّبِىَّ ج کَمَا صَحِبَهُ أَبُو هُرَیْرَةَ قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ج أَنْ یَمْتَشِطَ أَحَدُنَا کُلَّ یَوْمٍ، أَوْ یَبُولَ فِى مُغْتَسَلِهِ.

رواه أبو داود والنسائی فی أول حدیث^([4]).

حمید بن عبدالرحمن می‌گوید: مردی که همانند ابوهریره س رسول الله ج را همراهی کرده بود، ملاقات کردم. گفت: رسول الله ج از اینکه هر روز موهای‌مان را شانه زده یا در محل استحمام ادرار کنیم نهی کرده است.

253-119 (2) (ضعیف) وَعَن عبدِالله بنِ مُغَفَّل: «أنَّ النَّبی ج نَهَى أَنْ یَبُولَ الرَّجُلُ فِی مُسْتَحَمِّهِ^([5])، وَقَالَ: إِنَّ عَامَّةَ الْوَسْوَاسِ مِنْهُ».

رواه أحمد والنسائی وابن ماجه، والترمذی واللفظ له، وقال: "حدیث غریب لا نعرفه مرفوعاً إلا من حدیث أشعث بن عبدالله، ویقال له: أشعث الأعمى". قال الحافظ: "إسناده صحیح متصل، وأشعث بن عبدالله ثقة صدوق، وکذلک بقیة رواته، والله أعلم^([6])".

و از عبدالله بن مغفل روایت است که رسول الله ج از ادرار در حمام نهی کردند و فرمودند: «اغلب وسوسه‌ها از این عمل است».

254-120- (3) (ضعیف) وعن قتادة عن عبدالله بن سرجس س قال: «نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ج أَنْ یُبَالَ فِی الْجُحْرِ». قَالُوا لِقَتَادَةَ: مَا یُکْرَهُ مِنَ الْبَوْلِ فِی الْجُحْرِ^([7]) قَالَ: یُقَالُ إِنَّهَا مَسَاکِنُ الْجِنِّ».

رواه أحمد وأبو داود والنسائی.

و از قتاده از عبدالله بن سرجس س روایت است که می‌گوید: رسول الله ج از ادرار کردن در سوراخ نهی کردند. به قتاده گفتند: سبب مکروه بودن ادرار در سوراخ چیست؟ گفت: گفته شده آنها محل سکونت جن‌ها هستند.

3- (الترهیب من الکلام على الخلاء)

---

^([1]) قلت: کلا، فإن فیه علتین بینتهما فی "الضعیفة" (5227)، وغفل المعلقون الثلاثة فحسنوه!.

^([2]) أی: لا یُجمَع.

^([3]) لم یروه الحاکم، فقد بحثت عنه فی مظانه فلم أجده، ولا ذکره الدکتور المرعشلی فی "فهرس المستدرک"، ولا عزاه إلیه الأخ أبو هاجر فی "موسوعته" (7/477)، فلعله خطأ من الناسخ، فإن محله فی تخریج حدیث (عبدالله بن مغفل) المذکور فی الأصل بعد هذا بحدیث، فإنه قد رواه الحاکم، ولم یعزه إلیه! وإن من الغرائب أن هذا الخطأ انطلى على المعلقین الثلاثة، بل وزادوا - ضِغثاً على إبّالة- فقالوا (1/ 179) عطفاً على الطبرانی: "والحاکم (1/ 167 و 185) بنحوه" وإذا رجع القارئ إلى الصفحتین المشار إلیهما لم یجد إلا حدیث عبدالله بن مغفل!! ومن الجهل المرکّب قولهم: "بنحوه"! وهو مختلف عنه، لأنه لیس فیه شیء من معناه، فإنه بلفظ: "نهى أن یبول الرجل فی مستحمه، وقال: إن عامة الوسواس منه"! فأین هذا من ذاک؟!.

^([4]) قوله: "فی أول حدیث" لا معنى له کما بینه الناجی (24).

^([5]) (المستحَم) بفتح الحاء: الموضع الذی یغتسل فیه بالحمیم. وهو فی الأصل: الماء الحار. ثم قیل للإغتسال بأی ماء کان استحمام."نهایة".

^([6]) قلت: بل الصواب أنه ضعیف کما أشار إلیه الترمذی باستغرابه إیاه، ولا یلزم من ثقة رجال الإسناد صحته، لأن الصحة تستلزم سلامته من الشذوذ، أو العلة، ولیس الأمر کذلک هنا. کما هو مبین فی "المشکاة" برقم (353). على أن الحدیث قد صح بروایة أخرى دون قوله: "وقال: إن عامة..." وهو فی "الصحیح" قبیل هذا.

^([7]) بتقدیم الجیم على الحاء الساکنة: هی حفرة تأوی إلیها الهوام، وصغار الحیوان، والجمع: (جحور). وإن من جهل المعلقین الثلاثة أن هذه اللفظة وقعت فی طبعتهم المزخرفة فی الموضعین (الحُجُر) بتقدیم الحاء على الجیم، فخالفوا الأصل والأصول التی عزوا الحدیث بالأرقام إلیها، کما خالفوا اللغة أیضاً، وهم ثلاثة یدعون التحقیق، وهم مع ذلک لا یزالون فی أول الطریق!!!