ترهیب از آمدن به مسجد برای کسی که پیاز، سیر، تره، تربچه و مانند آن که بوی بد دارد خورده است

ترهیب از آمدن به مسجد برای کسی که پیاز، سیر، تره، تربچه و مانند آن که بوی بد دارد خورده است

482-331- (1) (صحیح) عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب أَنَّ النَّبِی ج قَالَ: «مَنْ أَکَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ (یَعْنِی الثُّومَ) فَلاَ یَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا».

رواه البخاری ومسلم.

 وَفِی روایة لمسلم: «فَلاَ یَقْرَبَنَّ مَسَاجِدَنَا»^([1]).  

از ابن عمر ب روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هر‌کس از این درخت (یعنی سیر) بخورد به مسجد ما نزدیک نگردد».

وفی روایة لهما: «فَلَا یَأْتِیَنَّ الْمَسَاجِدَ»: «به مساجد نیاید».

وفی روایة لأبی داود: «مَنْ أَکَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ فَلَا یَقْرَبَنَّ الْمَسَاجِدَ»: «هرکس از این درخت بخورد، به مساجد نزدیک نگردد».

483-332- (2) (صحیح) وَعَن أَنَسٍ س قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ ج: «مَنْ أَکَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ فَلاَ یَقْرَبْنَا وَلاَ یُصَلِّیَنَّ مَعَنَا».

رواه البخاری ومسلم.

از انس س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هر‌کس از این درخت بخورد به ما نزدیک نگردد و با ما نماز نخواند».

(صحیح) ورواه الطبرانی، ولفظه: قَالَ: «إِیَّاکُمْ وَهَاتَیْنِ الْبَقْلَتَیْنِ الْمُنْتِنَتَیْنِ أَنْ تَأْکُلُوهُمَا وَتَدْخُلُوا مَسَاجِدَنَا، فَإِنْ کُنْتُمْ لَا بُدَّ آکِلُوهُمَا فَاقْتُلُوهُمَا بِالنَّارِ قَتْلًا».

«از اینکه این دو سبزی بد بو را خورده و وارد مسجدمان شوید، دوری کنید. و اگر مجبور به خوردن آنها بودید، پس باید با پختن بوی‌شان را از بین ببرید».

484-333- (3) (صحیح) وَعَنْ جَابِر س قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ ج: «مَنْ أَکَلَ بَصَلًا أَوْ ثُومًا فَلْیَعْتَزِلْنَا، أَوْ فَلیَعْتَزِلْ مَسَاجِدَنَا، وَلْیَقْعُدْ فِی بَیْتِهِ».

رواه البخاری ومسلم وأبو داود والترمذی والنسائی.

از جابر س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «کسی که پیاز یا سیر بخورد باید از ما دوری ‌کند یا از مساجد ما دوری کند و در خانه‌اش بنشیند».

وفی روایة لمسلم: «مَنْ أَکَلَ الْبَصَلَ وَالثُّومَ وَالْکُرَّاثَ فَلَا یَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا، فَإِنَّ الْمَلَائِکَةَ تَتَأَذَّى مِمَّا یَتَأَذَّى مِنْهُ بَنُو آدَمَ».

و در روایتی از مسلم آمده: «کسی که پیاز و سیر و تره‌ بخورد به مسجد ما نزدیک نشود؛ زیرا فرشتگان اذیت می‌شوند از آنچه فرزند آدم اذیت می‌شود».

وفی روایة^([2]): «نَهَى رَسُولُ اللهِ ج عَنْ أَکْلِ الْبَصَلِ وَالْکُرَّاثِ، فَغَلَبَتْنَا الْحَاجَةُ، فَأَکَلْنَا مِنْهَا، فَقَالَ: «مَنْ أَکَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ الخَبِیثَةِ، فَلَا یَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا، فَإِنَّ الْمَلَائِکَةَ تَأَذَّى، مِمَّا یَتَأَذَّى مِنْهُ الْنَّاس».

«رسول الله ج از خوردن پیاز و تره نهی فرمود، اما نیاز ما به خوردن آن بر ما غلبه نمود و از آن خوردیم، پس فرمود: ‌کسی که از این درخت بدبو ‌بخورد، به مسجد ما نزدیک نشود زیرا فرشتگان اذیت می‌شوند از آنچه فرزند آدم اذیت می‌شود».

0-208- (1) (ضعیف) ورواه الطبرانی فی "الأوسط" والصغیر" ولفظه: قال: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «مَنْ أَکَلَ مِنْ هَذِهِ الْخَضْرَاوَاتِ: الثُّومِ، وَالْبَصَلِ، وَالْکُرَّاثِ، وَالْفُجْلِ، فَلَا یَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا؛ فَإِنَّ الْمَلَائِکَةَ تَتَأَذَّى مِمَّا یَتَأَذَّى مِنْهُ بَنُو آدَمَ»^([3]).

ورواته ثقات إلا یحیى بن راشد البصری.

و طبرانی در «الاوسط» و «الصغیر» آن ‌را روایت کرده و لفظ آن چنین است: رسول خدا فرمودند: «هرکس از این سبزیجات بخورد: سیر و پیاز و تره و تربچه؛ به مسجد ما نزدیک نشود چرا که فرشتگان اذیت می‌شوند از آنچه فرزند آدم اذیت می‌شود».

485-334- (4) (صحیح لغیره) وَعَن أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیَّ س: أَنَّهُ ذُکِرَ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ ج الثُّومُ وَالْبَصَلُ وَالْکُرَّاثُ، وَقِیلَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، وَأَشَدُّ ذَلِکَ کُلِّهِ الثُّومُ، أَفَتُحَرِّمُهُ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «کُلُوهُ، مَنْ أَکَلَهُ مِنْکُمْ فَلَا یَقْرَبْ هَذَا الْمَسْجِدَ حَتَّى یَذْهَبَ رِیحُهُ مِنْهُ».

رواه ابن خزیمة فی "صحیحه".

از ابوسعید خدری س روایت شده که نزد رسول الله ج از سیر و پیاز و تره یاد شد و گفته شد: ای رسول الله ج! بدترین آنها سیر است، آیا آن را حرام می‌کنی‌؟ رسول الله ج فرمود: «آن را بخورید، اما هریک از شما آن را خورد، نزدیک این مسجد نشود تا بوی آن از او برود».

486-335- (5) (صحیح) وَعَن عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ س أَنَّهُ خَطَبَ النَّاسَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ فَقَالَ فِی خُطبَتِه: «ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا النَّاسُ، تَأْکُلُونَ شَجَرَتَیْنِ لَا أُرَاهُمَا إِلَّا خَبِیثَتَیْنِ، [هَذَا] الْبَصَلُ وَالثُّومُ، لَقَدْ رَأَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج إِذَا وَجَدَ رِیحَهُمَا مِنَ الرَّجُلِ فِی المَسجِدِ، أَمَرَ بِهِ فَأُخْرِجَ إِلَى الْبَقِیعِ، فَمَنْ أَکَلَهُمَا فَلْیُمِتْهُمَا طَبْخًا».

رواه مسلم والنسائی وابن ماجه.

از عمر بن خطاب س روایت است که روز جمعه خطبه خوانده و در خطبه‌اش گفت: «ای مردم‌‌! شما از دو درخت بد بوی سیر و پیاز می‌خورید که من آنها را ناپسند می‌دانم. همانا رسول الله ج را دیدم که چون در مسجد بوی آنها را از کسی احساس می‌کرد، دستور می‌داد که او را به بقیع ببرند. پس کسی که بخواهد از آنها بخورد باید با پختن بوی‌شان را از بین ببرد».

487-336- (6) (صحیح) وَعَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ أَکَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ، الثُّومِ، فَلَا یُؤْذِینَا بِهَا فِی مَسْجِدِنَا هَذَا».

رواه مسلم والنسائی وابن ماجه واللفظ له.

از ابوهریره س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هر‌کس از این درختِ سیر بخورد، به وسیله‌ی آن سبب اذیت ما در مسجدمان نشود».

488-337- (7) (حسن صحیح) وَعَن أَبِی ثَعلَبَة س: أَنَّهُ غَزَا مَعَ رَسُول الله ج خیبر، فَوَجَدُوا فِی جِنَانِها^([4]) بَصَلًا وَثُومًا وَکُرّاثاً، فَأَکَلُوا مِنْهُ وَهُمْ جِیَاعٌ، فَلَمَّا رَاحَ النَّاسُ إِلَى الْمَسْجِدِ، إِذَا رِیحُ الْمَسْجِدِ بَصَلٌ وَثُومٌ، فَقَالَ النَّبِیُّ ج: «مَنْ أَکَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ الْخَبِیثَةِ فَلَا یَقْرَبْنَا»، فذکر الحدیث بطوله.

رواه الطبرانی بإسناد حسن^([5]).

از ابو ثعلبه س روایت است که و با رسول الله ج در جنگ خیبر شرکت نمود و در باغ‌های آن پیاز و سیر پیدا کردند و از آن جایی که گرسنه بودند از آن خوردند، زمانی که مردم به مسجد آمدند، مسجد بوی پیاز و سیر می‌داد، رسول الله ج فرمود: «کسی که از این درخت بدبو بخورد به ما نزدیک نشود».

0-338- (8) (صحیح) وهو فی مسلم من حدیث أبی سعید الخدری بنحوه لیس فیه ذکر البصل^([6]).

489-339- (9) (صحیح) وَعَنْ حُذَیْفَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ تَفَلَ تُجَاهَ الْقِبْلَةِ جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَتَفْلُهُ^([7]) بَیْنَ عَیْنَیْهِ، وَمَنْ أَکَلَ مِنْ هَذِهِ الْبَقْلَةِ الْخَبِیثَةِ، فَلَا یَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا (ثلاثاً)».

رواه ابن خزیمة فی "صحیحه"^([8]).

از حذیفه س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «کسی که به طرف قبله آب دهان بیندازد، روز قیامت درحالی آورده می‌شود که آب دهانش بین دو چشمش قرار گرفته است؛ و کسی که از این سبزی بدبو بخورد، به مسجد ما نزدیک نشود. (و این را سه بار تکرار نمودند)».

12- (ترغیب النساء فی الصلاة فی بیوتهن ولزومها، وترهیبهن من الخروج منها)

---

^([1]) دقت داشته باش برادر، خداوند متعال تو را از هر بوی بدی حفظ کند، چگونه رسول خدا ج کسانی را که سیر یا پیاز یا هر چیز بد بویی خورده‌اند که فرشتگان از بوی بد آنها مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند، از نردیک شدن به مسجد نهی می‌کند. آیا براستی کسی که سیگار می‌کشد در این نهی داخل نیست با اینکه می‌دانیم اذیت و آزار بوی دود سیگار بدتر و بیشتر از سیر و پیاز است؟ و این درحالی است که خوردن سیر و پیاز ضرری به دنبال ندارد بلکه در خوردن آنها فوائد بسیاری نهفته است اما دود سیگار و امثال آن سراسر ضرر بوده و سودی در آن نیست. از خداوند متعال عافیت و سلامتی را خواستاریم. منیر دمشقی رحمه الله تعالی.  

^([2]) یعنی: لمسلم، إلا أنّه قال: "المنتنة" مکان: "الخبیثة". و"الإنس" بدل: "الناس".

^([3]) الحدیث صحیح دون ذکر الفجل عن جابر وغیره، ولم یفرق بینهما الجهلة؟

^([4]) یعنی باغ‌های آن.

^([5]) وکذا فی "المجمع" (2/ 18)، وهو کما قالا، وقد رواه أحمد من طریق آخر، وبیانه فی "التعلیق الرغیب".

^([6]) قلت: وکذا لیس فیه ذکر الکراث. انظر "صحیح مسلم" (2/ 80)، وأحمد (3/ 12 و60-61 و65).

^([7]) فی نسخة: "وتفلته".

^([8]) هذا یوهم أنه لم یروه من هو أشهر وأعلى طبقة من ابن خزیمة، ولیس کذلک، فقد رواه أبو داود أیضاً باللفظ الأول فی "الأطعمة" (3824)، وإسناده صحیح، وعنده لفظ (ثلاثاً) دون ابن خزیمة. وإنّ من جهل المعلقین الثلاثة وکذبهم قولهم (1/ 301): "رواه ابن خزیمة (2/ 278) بطوله"! ولیس عنده فی الموضع الذی أشاروا إلیه إلاّ الشطر الأول من الحدیث، وإنما هو عنده بالشطر الثانی فی الموضع الآخر الذی أشرت إلیه آنفاً؛ أی: (ج3/ 83/ 1663)، ودون لفظ (ثلاثاً)!!! وقد مضى الشطر الأول معزوّاً لأبی داود أیضاً فی الباب (8)، رقم (280/ 5).