ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
571-411- (1) (حسن لغیره) عَنْ أُبَیِّ بْنِ کَعْبٍ س قَالَ: صَلَّى بِنَا رَسُولُ اللَّهِ ج یَوْمًا الصُّبْحَ، فَقَالَ: «أَشَاهِدٌ فُلَانٌ؟». قَالُوا: لَا، قَالَ: «أَشَاهِدٌ فُلَانٌ؟». قَالُوا: لَا، قَالَ: «إِنَّ هَاتَیْنِ الصَّلَاتَیْنِ أَثْقَلُ الصَّلَوَاتِ عَلَى الْمُنَافِقِینَ، وَلَوْ تَعْلَمُونَ مَا فِیهِمَا لَأَتَیْتُمُوهُمَا، وَلَوْ حَبْوًا عَلَى الرُّکَبِ وَإِنَّ الصَّفَّ الْأَوَّلَ عَلَى مِثْلِ صَفِّ الْمَلَائِکَةِ، وَلَوْ عَلِمْتُمْ مَا فَضِیلَتِه لَابْتَدَرْتُمُوهُ، وَإِنَّ صَلَاةَ الرَّجُلِ مَعَ الرَّجُلِ أَزْکَى مِنْ صَلَاتِهِ وَحْدَهُ، وَصَلَاتَهُ مَعَ الرَّجُلَیْنِ أَزْکَى مِنْ صَلَاتِهِ مَعَ الرَّجُلِ، وَکُلَّمَا کَثُرَ فَهُوَ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ ﻷ».
رواه أحمد وأبو داود والنسائی، وابن خزیمة وابن حبان فی "صحیحیهما" والحاکم وقد جزم یحیى بن مَعین والذُّهلی بصحة هذا الحدیث([1]).
از ابی بن کعب س روایت است که روزی رسول الله ج پس از خواندن نماز صبح برای ما فرمود: آیا فلانی حضور دارد؟ گفتند: نه، فرمود: آیا فلانی حضور دارد؟ گفتند: نه، فرمود: «این دو نماز سنگینترین نمازها بر منافقین است. اگر میدانستید در این دو نماز چه چیزی وجود دارد، اگر به خزیدن هم میبود در آن حاضر میشدید. و صف اول مانند صف فرشتگان میباشد و اگر فضیلت آن را میدانستید، برای قرار گرفتن در آن از یکدیگر سبقت میگرفتید. و نماز مرد با مرد دیگر شایستهتر از نماز او به تنهایی است. و نماز خواندن با دو مرد شایستهتر از نماز با یک مرد است. و هر چه تعداد نمازگزاران بیشتر شود نزد خدا محبوبتر است».
572-412- (2) (حسن لغیره) وَعَنْ قَبَاثِ بْنِ أُشْیَمَ اللَّیْثِیِّ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «صَلَاةُ الرَّجُلَیْنِ یَؤُمُّ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ أَزْکَى عِنْدَ اللهِ مِنْ صَلَاةِ أَرْبَعَةٍ تَتْرَى، وَصَلَاةُ أَرْبَعَةٍ أَزْکَى عِنْد اللهَ مِنْ صَلَاةِ ثَمَانِیَةٍ تَتْرَى، وَصَلَاةُ ثَمَانِیَةٍ یَؤُمُّهُمْ أَحَدُهُمْ أَزْکَى عِنْدَ اللهِ مِنْ صَلَاةِ مِائَةٍ تَتْرَى»([2]).
رواه البزار والطبرانی بإسناد لا بأس به([3]).
از قَباث بن اُشیم لیثی س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «نماز دو مرد که یکی از آنها امامت دوستش را به عهده گرفته، نزد خداوند دوست داشتنیتر است از نماز چهار مردی است که به تنهایی نماز میخوانند؛ و نماز چهار نفر نزد خداوند دوست داشتنیتر است از نماز هشت نفر که به تنهایی و به صورت پراکنده نماز بخوانند و نماز هشت نفر که یکی از آنها امام است، نزد خداوند دوست داشتنیتر است از نماز صد نفری که به تنهایی (و بدون جماعت) نماز بخوانند».
18- (الترغیب فی الصلاة فی الفلاة)
([1]) قلت: وفی سنده ضعف، فلعلّ الصحَّة المذکورة إنَّما هی بالنظر إلى أنّ له شاهداً مِن حدیث قباث بن أشیَم اللیثی، وهو الآتی عَقِبَه. ورجاله ثقات غیر عبد الرحمن بن زیاد الراوی عن (قباث)؛ ذکره ابن حبان فی "ثقات التابعین"، وقال: "شیخ".
([2]) یعنی صد نفری که پراکنده و بدون جماعت نماز بخوانند.
([3]) قلت: کیف وفیه من لا یُعرف؟! وقال الحافظ ابن حجر: "فی إسناده نظر"، وبیانه فی (الأصل)، وهو حسن بما قبله.