ترغیب به مراقبت از دو رکعت سنت قبل از نماز صبح

ترغیب به مراقبت از دو رکعت سنت قبل از نماز صبح

810-581- (1) (صحیح) عَنْ عَائِشَةَ ل عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: «رَکْعَتَا الْفَجْرِ خَیْرٌ مِنَ الدُّنْیَا وَمَا فِیهَا^([1])».

رواه مسلم والترمذی.

از عایشه ل روایت است که رسول الله ج فرمودند: «دو رکعت (قبل از) نماز صبح از دنیا و آنچه در آن است بهتر است».

 وفی روایة لمسلم: «لَهُمَا أَحَبُّ إِلَیَّ مِنَ الدُّنْیَا جَمِیعًا».

«این‌ دو نزد من از تمام دنیا دوست‌داشتنی‌تر است».

811-582- (2) (صحیح) وَعَنهَا ل قَالَتْ: «لَمْ یَکُنِ النَّبِیُّ ج عَلَى شَیْءٍ مِنَ النَّوَافِلِ أَشَدَّ تَعَاهُدًا مِنْهُ عَلَى رَکْعَتَیِ الفَجْرِ».

رواه البخاری ومسلم وأبو داود والنسائی، وابن خزیمة فی "صحیحه".

از عایشه ل روایت است که رسول الله ج بر هیچ‌‌یک از سنت‌ها به اندازه‌ دو رکعت سنت صبح پایبند نبودند».

وفی روایة لابن خزیمة قَالَتْ: «مَا رَأَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج إِلَى شَیْءٍ مِنَ الْخَیْرِ أَسْرَعُ مِنْهُ إِلَى الرَّکْعَتَیْنِ قَبْلَ الْفَجْرِ، وَلَا إِلَى غَنِیمَةٍ».

و در روایت ابن خزیمه از عایشه ل روایت است که می‌گوید: «ندیدم که رسول الله ج برای انجام کار خیری، حتی غنیمت، همچون دو رکعت قبل از نماز صبح شتاب کند».

812-316- (1) (ضعیف) وَرُوِیَ عَن ابن عُمَرَ ب قَالَ: قَالَ رَجُلٌ: یَا رَسُولَ الله! دُلَّنِی عَلَى عَمَلٍ یَنفَعُنِیَ الله بِه. قَالَ: «عَلَیْکَ بِرَکْعَتَیِ الفَجْرِ؛ فَإِنَّ فِیهِمَا فَضِیلَةً».

رواه الطبرانی فی "الکبیر". وفی روایة له أیضاً قَالَ: سَمِعتُ رَسُولَ الله ج یَقُولُ: «لَا تَدَعُوا الرَّکْعَتَیْنِ قَبْلَ صَلَاةِ الْفَجْرِ، فَإِنَّ فِیهِمَا الرَّغَائِبَ».

وَرَوَى أَحمَد مِنهُ: «وَرَکعَتَی الفَجرِ حَافظوا عَلَیهما، فَإِنَّ فِیهِمَا الرَّغَائِبَ».

و از ابن عمر ب روایت است که می‌گوید: «مردی گفت: ای رسول خدا ج مرا به عملی راهنمایی کن که خداوند به وسیله آن مرا بهره‌مند گرداند. رسول خدا ج فرمود: «دو رکعت نماز (سنت) صبح را بر خود لازم بگیر که در آن بزرگی و برتری است».

و در روایتی ابن عمر ب می‌گوید: از رسول خدا ج شنیدم که فرمودند: «دو رکعت قبل از نماز صبح را رها نکنید که در آن پاداش بزرگی است».

و امام احمد از وی روایت نموده که: «و بر دو رکعت نماز (سنت) صبح مراقبت کنید که در آن پاداش بزرگی است».

813-317- (2) (ضعیف) وَعَنْ أَبِی الدَّردَاء س قَالَ: «أَوْصَانِی خَلِیلِی ج بِثَلَاثٍ: بِصَوْمِ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ مِنْ کُلِّ شَهْرٍ، وَالْوَتْرِ قَبْلَ النَّوْمِ، وَرَکْعَتَیِ الفَجر».

رواه الطبرانی فی الکبیر بإسناد جید^([2]).

 وهو عند أبی داود وغیره، خلا قوله "ورکعتی الفجر" وذکر مکانهما: "رکعتی الضحى" ویأتی إن شاء الله تعالى.

و از ابودرداء س روایت است که می‌گوید: دوستم رسول خدا ج مرا به سه عمل توصیه نمود: روزه سه روز در هر ماه و خواندن نماز وتر قبل از خواب و دو رکعت نماز (سنت) صبح».

و این حدیث را ابو داود و دیگران روایت کرده‌اند با این تفاوت که به جای «ورکعتی الفجر»، «رکعتی الضحى»: دو رکعت نماز ضحی ذکر شده است که روایت آن می‌آید. ان شاء الله تعالی.

814-318- (3) (ضعیف) عدا ما بین المعقوفتین فهو 583- (3) (صحیح لغیره) وعن ابن عمر ب قال: قال رسول الله ج: ["﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ﴾ تَعدِلُ ثُلثُ القُرآن، وَ﴿قُلۡ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡکَٰفِرُونَ﴾ تَعدِلُ رُبْعَ القُرآن»، وَکَانَ یَقْرَأُهِمَا فِی رَکْعَتَیِ الْفَجْرِ]^([3]) وَقَالَ: «هَاتَانِ الرَّکْعَتَانِ فِیهما رَغِبَ الدَّهْرُ»^([4]).

رواه أبو یعلى بإسناد حسن، والطبرانی فی "الکبیر"، واللفظ له.

از ابن عمر ب روایت است که رسول الله ج فرمودند: «قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ» برابر با یک سوم و ﴿قُلۡ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡکَٰفِرُونَ﴾ برابر با یک چهارم قرآن است. و رسول الله ج در دو رکعت (سنت) صبح این دو سوره را می‌خواند». و فرمود: «در این دو رکعت پاداش تمام عمر وجود دارد».

815-319- (4) (ضعیف) وَعَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «لَا تَدَعُو رَکعتی الفَجر، وَلَو طَرَدَتْکُمُ الْخَیْلُ».

رواه أبو داود.

و از ابوهریره س روایت است که رسول خدا ج فرمودند: «دو رکعت نماز صبح را رها نکنید هرچند اسب‌ها شما را لگدمال کنند».

3- (الترغیب فی الصلاة قبل الظهر وبعدها)

---

^([1]) یعنی از متاع دنیا.

^([2]) قلت: کذا قال، ولم أقف بعدُ على إسناده لأنظر فیه، وأظن أنه لا یخلو من علة، ولو المخالفة فی المتن، فإنه عند مسلم مثل روایة أبی داود المذکورة فی "الصحیح" (16- الترغیب فی صلاة الضحى)، وفیه: "وصلاة الضحى" مکان: "ورکعتی الفجر".

^([3]) إلى هنا الحدیث صحیح لشواهده.

^([4]) فی الأصل وطبعة عمارة والجهلة الثلاثة: "الدُّر"، والتصحیح من "کبیر الطبرانی" و "المجمع" والمخطوطة، ولیس عند أبی یعلى الجملة الأخیرة منه. وفی إسنادهما ضعیف مختلط کما بینته فی "الضعیفة" (5051). والحدیث بدونها له شواهد، فراجع "الصحیحة" (586) و "صفة الصلاة".