ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
ترغیب به نماز وتر و آنچه در مورد کسی که وتر نمیخواند، آمده است
839-592- (1) (صحیح لغیره) عَنْ عَلِیٍّ س قَالَ: الوِتْرُ لَیْسَ بِحَتْمٍ کَصَلَاتِکُمُ([1]) المَکْتُوبَةِ، وَلَکِنْ سَنَّ رَسُولُ اللَّهِ ج، [وَ]قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ وِتْرٌ یُحِبُّ الوِتْرَ، فَأَوْتِرُوا یَا أَهْلَ القُرْآنِ».
رواه أبو داود والترمذی - واللفظ له- والنسائی وابن ماجه، وابن خزیمة فی "صحیحه" وقال الترمذی: "حدیث حسن".
از علی س روایت است که نماز وتر همانند نمازهای پنجگانه واجب نیست؛ ولی سنت رسول الله ج است و خداوند وتر است و وتر را دوست دارد، پس ای اهل قرآن، (نماز) وتر بخوانید.
840-593- (2) (صحیح) وَعَنْ جَابِرٍ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «مَنْ خَافَ أَنْ لَا یَقُومَ مِنْ آخِرِ اللَّیْلِ فَلْیُوتِرْ أَوَّلَهُ، وَمَنْ طَمِعَ أَنْ یَقُومَ آخِرَهُ فَلْیُوتِرْ آخِرَ اللَّیْلِ، فَإِنَّ صَلَاةَ آخِرِ اللَّیْلِ مَشْهُودَةٌ مَحْضُورَةٌ، وَذَلِکَ أَفْضَلُ».
رواه مسلم والترمذی وابن ماجه وغیرهم.
از جابر س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «کسی که میترسد در آخر شب بیدار نشود، پس اول شب وتر بخواند و کسی که امیدوار است آخر شب بیدار میشود، پس آخر شب وتر بخواند، زیرا در آخر شب ملائکه شاهد و حاضر هستند و این وقت بهتر است».
841-594- (3) (حسن صحیح) وَعَنهُ([2]) س قَالَ: قَالَ رَسُولُ الله ج: «یَا أَهْلَ الْقُرْآنِ أَوْتِرُوا، فَإِنَّ اللَّهَ وِتْرٌ یُحِبُّ الْوِتْرَ».
رواه ابو داود.
و از جابر س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «ای اهل قرآن! نماز وتر بخوانید؛ زیرا خداوند وتر است (در ذات و صفات و افعالش یکتاست) و وتر را دوست دارد».
0-595- (4) (صحیح) رواه ابن خزیمة فی "صحیحه" مختصراً من حدیث أبی هریرة س: «إِنَّ اللَّهَ وِتْرٌ یُحِبُّ الْوِتْرَ»([3]).
از ابوهریره س روایت است که خداوند وتر است و وتر را دوست دارد.
842-338- (1) (ضعیف) وَرُوِیَ عَن ابنَ عُمَرَ ب یَقُولُ: سَمِعتُ رَسُول الله ج یَقُولُ: «مَنْ صَلَّى الضُّحَى، وصَامَ ثَلاثَةَ أَیَّامٍ مِنَ الشَّهْرِ، ولَمْ یَتْرُکِ الوِتْرَ فی سَفَرٍ ولاَ حَضَرٍ، کُتِبَ لَهُ أَجْرُ شَهیدٍ».
رواه الطبرانی فی "الکبیر" وفیه نکارة.
و از ابن عمر ب روایت است که میگوید: از رسول خدا ج شنیدم که فرمودند: «هرکس نماز ضحی را بخواند و سه روز در هر ماه را روزه بگیرد و نماز وتر را در سفر و حضر ترک نکند، اجر و پاداش شهید برای او نوشته میشود».
843-339- (2) (ضعیف) وَعَنْ خَارِجَةَ بْنِ حُذَافَةَ قَالَ خَرَجَ عَلَیْنَا رَسُولُ اللَّهِ ج فَقَالَ: «قَدْ أَمَدَّکُم اللَّهُ بِصَلَاةٍ هِیَ خَیْرٌ لَکُمْ مِنْ حُمْرِ النَّعَمِ، وَهِیَ الْوِتْرُ، فَجَعَلَهَا لَکُمْ فِیمَا بَیْنَ الْعِشَاءِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ».
رواه أبو داود وابن ماجه، والترمذی وقال: "حدیث غریب، لا نعرفه إلا من حدیث یزید بن أبی حبیب". انتهى. وقال البخاری: "لا یعرف لإسناده - یعنی لإسناد هذا الحدیث- سماع بعضهم من بعض"([4]).
و از خارجه بن حذافه روایت است که میگوید: روزی رسول خدا ج نزد ما آمده و فرمود: «خداوند شما را با نمازی یاری میرساند که برای شما از شتران سرخ مو بهتر است و آن نماز وتر است. و وقت آنرا برای شما در بین نماز عشاء تا طلوع فجر قرار داده است».
844-596- (5) (صحیح) وَعَن أَبِی تَمیم الجَیْشَانِی قَالَ: سَمِعتُ عَمرَو بن العاص س یَقُولُ: أَخبرنی رَجُل مِن أَصحَابِ النَّبِی ج أَنَّ رَسُولَ الله ج قَالَ: «إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَل زَادَکُم صَلَاةً، فَصَلُّوهَا فِیمَا بَینش العَشَاء إِلَى الصُّبح: الوِترَ الوِترَ».
ألا وإنه أبو بصرة الغِفاری. رواه أحمد والطبرانی، وأحد إسنادی أحمد رواته رواة الصحیح. وهذا الحدیث قد رُوی من حدیث معاذ بن جبل، وعبد الله بن عمرو، وابن عباس، وعقبة بن عامر الجهنی، وعمرو بن العاص، وغیرهم.
از ابوتمیم جیشانی روایت است که میگوید: از عمرو بن عاص س شنیدم که میگفت: مردی از صحابه به من خبر داد که رسول الله ج فرمودند: «خداوند ﻷ نمازی را (بر نمازهایتان) افزوده، پس در بین نماز عشاء و صبح آن را به صورت وتر به جا آورید». آگاه باشید که او ابوبصرهی غِفاری بوده است.
845-340- (3) (ضعیف) وَعَنْ بُرَیْدَةَ س قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج یَقُولُ: «الْوِتْرُ حَقٌّ، فَمَنْ لَمْ یُوتِرْ فَلَیْسَ مِنَّا، الْوِتْرُ حَقٌّ، فَمَنْ لَمْ یُوتِرْ فَلَیْسَ مِنَّا، الْوِتْرُ حَقٌّ، فَمَنْ لَمْ یُوتِرْ فَلَیْسَ مِنَّا» -ثلاثا-.
رواه أحمد، وأبو داود واللفظ له. وفی إسناده عبید الله بن عبد الله أبو المنیب العتکی. ورواه الحاکم وقال: "صحیح الإسناد"([5]).
و از بریده س روایت است که میگوید: از رسول خدا ج شنیدم فرمودند: «وتر حق است و هرکس نماز وتر را نخواند از ما نیست». و سه بار این جملات را تکرار کردند.
8- (الترغیب فی أن ینام الإنسان طاهراً ناویاً للقیام)
([1]) الأصل: (کصلاة)، ودون زیادة الواو.
([2]) کذا قال، ومقتضى قاعدة إعادة الضمیر إلی أقرب مذکور، أنه یعنی جابراً، ولیس هو من حدیثه عند أبی داود، بل من حدیث علی س وسنده حسن، ثم رواه عن ابن مسعود بمعناه. ولم ینج من الذهول عن هذا الناجی!
([3]) قلت: عزو هذا لابن خزیمة فقط تقصیر فاحش؛ فالحدیث عند الشیخین عن أبی هریرة مرفوعاً فی حدیث أوله: "إن لله تسعة وتسعین اسماً. . .". وقد نبه على هذا الناجی (82) رحمه الله تعالى.
([4]) قلت: قد صح من طریق آخر، دون قوله: "هی خیر لکم من حمر النعم"، انظر الحدیث التالی. ولم یتنبه لهذا الفرق -کعادتهم- المعلقون الثلاثة، فقالوا خبط عشواء: "حسن"! رغم تضعیف البخاری والترمذی إیاه.
([5]) قلت: ورده الذهبی بقوله: "قلت: أبو المنیب، قال البخاری: عنده مناکیر".