ترغیب به روزه‌ی ماه خداوند محرم

ترغیب به روزه‌ی ماه خداوند محرم

1470-1015- (1) (صحیح) عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «أَفْضَلُ الصِّیَامِ بَعْدَ رَمَضَانَ شَهْرُ اللهِ الْمُحَرَّمُ، وَأَفْضَلُ الصَّلَاةِ بَعْدَ الْفَرِیضَةِ صَلَاةُ اللَّیْلِ».

رواه مسلم – واللفظ له- وأبو داود والترمذی والنسائی. [مضى 6- النوافل/11- باب]. ورواه ابن ماجه باختصار ذکر الصلاة.

از ابوهریره س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «بهترین روزه بعد از ماه رمضان، روزه‌ی ماه خدا، محرم می‌باشد و بهترین نماز بعد از نماز‌های فرض نماز شب می‌باشد».

1471-614- (1) (ضعیف) وَعَنْ عَلِیٍّ س وَسَأَلَهُ رَجُلٌ فَقَالَ: أَیُّ شَهْرٍ تَأْمُرُنِی أَنْ أَصُومَ بَعْدَ شَهْرِ رَمَضَانَ؟ فَقَالَ لَهُ: مَا سَمِعْتُ أَحَدًا یَسْأَلُ عَنْ هَذَا إِلَّا رَجُلًا سَمِعْتُهُ یَسْأَلُ رَسُولَ اللَّهِ ج وَأَنَا قَاعِدٌ عِنْدَهُ فَقَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ! أَیُّ شَهْرٍ تَأْمُرُنِی أَنْ أَصُومَ بَعْدَ شَهْرِ رَمَضَانَ؟ قَالَ: «إِنْ کُنْتَ صَائِمًا بَعْدَ شَهْرِ رَمَضَانَ فَصُمُ المُحَرَّمَ، فَإِنَّهُ شَهْرُ اللَّهِ، فِیهِ یَوْمٌ تَابَ الله فِیهِ عَلَى قَوْمٍ، وَیَتُوبُ فِیهِ عَلَى قَوْمٍ آخَرِینَ».

رواه عبدالله ابن الإمام أحمد عن غیر أبیه، والترمذی من روایة عبد الرحمن بن إسحاق - وهو أبو^([1]) شیبة- عن النعمان بن سعد عن علی. وقال: "حدیث حسن غریب".

از علی س روایت است که مردی از او پرسید: پس از رمضان به کدامین ماه توصیه می‌کنی تا روزه بگیرم؟ پس به او گفت: نشنیدم کسی این سوال را بپرسد مگر آنکه شنیدم کسی از رسول خدا ج این سوال را پرسید درحالی‌که من آنجا نشسته بودم. وی گفت: ای رسول خدا، بعد از رمضان مرا به کدامین ماه توصیه می‌کنی تا روزه بگیرم؟ فرمود: «چون خواستی بعد از رمضان روزه بگیری، محرم را روزه بگیر چراکه آن ماه الله است و در آن روزی است که خداوند متعال توبه قومی را در آن پذیرفت و در آن توبه قومی دیگر را می‌پذیرد».

1472-1016- (2) (صحیح لغیره) وَعَنْ جُنْدُبَ بْنِ سُفْیَانَ س قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج یَقُولُ: «إِنَّ أَفْضَلَ الصَّلَاةِ بَعْدَ الْمَفْرُوضَةِ الصَّلَاةُ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ، وَأَفْضَلَ الصِّیَامِ بَعْدَ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ الَّذِی تَدْعُونَهُ الْمُحَرَّمَ».

رواه النسائی والطبرانی بإسناد صحیح^([2]).

از جُندب بن سفیان س روایت است که رسول الله ج می‌فرمود: «برترین نماز بعد از نماز فرض، نماز در بطن شب می‌باشد. و برترین روزه بعد از رمضان، ماه خدا است که آن را محرم می‌خوانید».

1473-615- (2) (موضوع) وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ صَامَ یَوْمَ عَرَفَةَ، کَانَ لَهُ کَفَّارَةُ سَنَتَیْنِ، وَمَنْ صَامَ یَوْمًا مِنَ الْمُحَرَّمِ فَلَهُ بِکُلِّ یَوْمٍ ثَلَاثُونَ یَوْمًا».

رواه الطبرانی فی "الصغیر"، وهو غریب، وإسناده لا بأس به^([3]).

(الهیثم) بن حبیب وثقه ابن حبان.

از ابن عباس روایت ب است که رسول خدا ج فرمودند: «هرکس روز عرفه را روزه بگیرد، کفاره دو سال خواهد بود. و هرکس روزی از محرم را روزه بگیرد، هر روزی که روزه بگیرد معادل سی روز است».

7- (الترغیب فی صوم یوم عاشوراء [والتوسیع فیه على العیال]^([4]))

---

^([1]) الأصل: (ابن أبی شیبة)، وهو خطأ مطبعی، وهو ضعیف اتفاقاً.

^([2]) کذا قال، وقلده الثلاثة! وأعله البیهقی فی "السنن" (4/ 291) بمخالفة (عبیدالله بن عمرو الرقی) للجماعة الذین جعلوه من حدیث أبی هریرة. یعنی الذی قبله. وقال المزی فی "التحفة" (2/ 445): "وهو الصحیح". ثم إنه لیس عند النسائی فی "الکبرى" (2/ 171/ 2904) إلا جملة الصیام، ورواه الرویانی (2/ 146/ 970) بتمامه کالطبرانی (183-184). ثم رأیت فی کتابهم الذی اختصروه من "الترغیب" وأسموه بـ "التهذیب"، وخصوه بالصحیح والحسن من الحدیث -زعموا- وفیه آفات؛ منها أنهم أودعوا فیه حدیث جندب هذا المعلول، وأعرضوا فیه عن حدیث أبی هریرة المحفوظ! وهو فی "صحیح مسلم"! ومن جهلهم أنهم نقلوا کلام الهیثمی فی تخریجه والکلام علیه، ولیس صریحاً فی التصحیح، وأعرضوا أیضاً عن کلام المنذری الصریح فی التصحیح! وهو المناسب لجهلهم وسوء اختیارهم!!

^([3]) قلت: هذا خطأ فاحش لا أدری کیف وقع له؛ فإن فیه (سلاماً الطویل) وهو کذاب، و (لیث بن أبی سلیم) مختلط، و (الهیثم بن حبیب) اتهمه الذهبی بخبر، وتوثیق ابن حبان هنا غیر معتبر. واغتر به الجهلة فقالوا: "ضعیف" فقط.

^([4]) ما بین المعقوفتین من «الضعیف» فقط. [ش].