ترغیب به عجله کردن در افطاری و تأخیر در سحری خوردن

ترغیب به عجله کردن در افطاری و تأخیر در سحری خوردن

1557-1073- (1) (صحیح) عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ س؛ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «لاَ یَزَالُ النَّاسُ بِخَیْرٍ، مَا عَجَّلُوا الفِطْرَ».

رواه البخاری ومسلم والترمذی.

از سهل بن سعد س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «تا زمانی که مردم در خوردن افطاری عجله کنند بر خیر هستند».

1558-1074- (2) (صحیح) وَعَنهُ س ؛ أَنَّ رَسُولَ الله ج قَالَ: «لَا تَزَالُ أُمَّتِی عَلَى سُنَّتِی؛ مَا لَمْ تَنْتَظِرْ بِفِطْرِهَا النُّجُومَ».

رواه ابن حبان فی "صحیحه".

از سهل بن سعد س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «پیوسته امتم پایبند به سنت من هستند تا زمانی که برای افطاری، منتظر ظاهر شدن ستارگان نشوند».

1559-649- (1) (ضعیف) وَعَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: إِنَّ أَحَبَّ عِبَادِی إِلَیَّ أَعْجَلُهُمْ فِطْرًا».

رواه أحمد، والترمذی وحسنه، وابن خزیمة وابن حبان فی" صحیحیهما"^([1]).

از ابوهریره س روایت است که رسول خدا ج فرمودند: «خداوند متعال می‌فرماید: محبوب‌ترین بندگان نزد من، کسانی هستند که زودتر افطار می‌کنند».

1560-650- (2) (ضعیف) وَرُوِیَ عَنْ یَعْلَى بْنِ مُرَّةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «ثَلَاثَةٌ یُحِبُّهَا اللَّهُ: تَعْجِیلُ الإفطار، وَتَأْخِیرُ السُّحُورِ، وَضَرَبُ الْیَدَیْنِ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فِی الصَّلَاةِ»^([2]).

رواه الطبرانی فی "الأوسط".

از یَعلی بن مُرَّه روایت است که رسول خدا ج فرمودند: «سه عمل است که الله متعال آنها را دوست دارد: تعجیل در افطار، تاخیر در سخر و قرار دادن یکی از دست‌ها بر دیگری در نماز».

1561-1075- (3) (حسن) وَعَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ س أَنَّ رَسُولَ الله ج قَالَ: «لَا یَزَالُ الدِّینُ ظَاهِرًا مَا عَجَّلَ النَّاسُ الْفِطْرَ، لِأَنَّ الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى یُؤَخِّرُونَ».

از ابوهریره س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «دین همچنان غالب و برتر است تا زمانی که مردم برای افطاری عجله کنند زیرا یهود و نصاری در افطار کردن تأخیر می‌کنند».

رواه أبو داود وابن ماجه، وابن خزیمة وابن حبان فی "صحیحیهما"، وعند ابن ماجه: «لَا یَزَالُ النَّاسُ بِخَیْرٍ».

و در روایت ابن ماجه آمده است: «مردم پیوسته بر خیر هستند».

1562-1076- (4) (صحیح) وَعَنْ أَنَس بنِ مَالِکٍ س قَالَ: «مَا رَأَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج قَطُّ صَلَّى صَلَاةَ الْمَغْرِبِ حَتَّى یُفْطِرَ، وَلَوْ عَلَى شَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ».

رواه أبو یعلى، وابن خزیمة وابن حبان فی "صحیحیهما".

انس بن مالک س می‌گوید: هرگز ندیدم رسول الله ج قبل از افطار، نماز مغرب بخواند، اگر چه به نوشیدن جرعه‌ای آب باشد.

17- (الترغیب فی الفطر على التمر، فإن لم یجد فعلى الماء)

---

^([1]) انظر علته فی "المشکاة" (1989).

^([2]) قلت: وقد صح عن ابن عباس مرفوعاً بلفظ: "إنا معشر الأنبیاء أمرنا بتعجیل فطرنا. . ." الحدیث نحوه. انظر "صفة الصلاة" (ص 78- الطبعة السابعة).