ترغیب به افطار نمودن با خرما و اگر نبود با آب

ترغیب به افطار نمودن با خرما و اگر نبود با آب

1563-651- (1) (ضعیف) عَنْ سَلْمَانَ بْنِ عَامِرٍ الضَّبِّیِّ س عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: «إِذَا أَفْطَرَ أَحَدُکُمْ فَلْیُفْطِرْ عَلَى تَمْرٍ، فَإِنَّهُ بَرَکَةٌ، فَإِنْ لَمْ یَجِدْ تَمْرًا فَالمَاءُ، فَإِنَّهُ طَهُورٌ».

رواه أبو داود والترمذی وابن ماجه، وابن حبان فی "صحیحه". وقال الترمذی: "حدیث حسن صحیح"^([1]).

از سلمان بن عامر ضبی س از رسول خدا ج روایت است که فرمودند: «هنگامی که یکی از شما افطار می‌کند، پس باید با خرما افطار کند که برکت در آن است. پس اگر خرمایی نیافت، با آب افطار کند که آن پاک و پاک کننده است».

1564-1077- (1) (حسن) وَعَنْ أَنَسٍ س قَالَ: «کَانَ رَسُولُ الله ج یُفْطِرُ قَبْلَ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَى رُطَبَاتٍ، فَإِنْ لَمْ تَکُنْ رُطَبَاتٌ فَتَمَرَاتٌ، فَإِنْ لَمْ تَکُنْ تَمَرَاتٌ حَسَا حَسَوَاتٍ مِنْ مَاءٍ».

رواه أبو داود والترمذی، وقال: "حدیث حسن".

انس بن مالک س می‌گوید: رسول الله ج قبل از آنکه نماز مغرب را بخواند با چند دانه رطب افطار می‌کرد اگر رطب نبود چند دانه خرما و اگر خرما نبود چند جرعه آب می‌نوشید».

0-652- (2) (ضعیف) ورواه أبو یعلى قال: کَانَ النَّبِیُّ ج یُحِبُّ أَنْ یُفْطِرَ عَلَى ثَلَاثِ تَمَرَاتٍ أَوْ شَیْءٍ لَمْ تُصِبْهُ النَّارُ».

ابویعلی چنین روایت نموده که: رسول خدا ج دوست داشت با سه خرما افطار کند یا با چیزی که آتش به آن نرسیده باشد.

1565-653- (3) (ضعیف) وَعَنهُ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ الله ج: «مَنْ وَجَدَ تَمْرًا فَلْیُفْطِرْ عَلَیْهِ، وَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَلْیُفْطِرْ عَلَى الْمَاءِ، فَإِنَّهُ طَهُورٌ». 

رواه ابن خزیمة فی "صحیحه"، والحاکم وقال: "صحیح على شرطهما"^([2]).

و از انس س روایت است که رسول خدا ج فرمودند: «کسی که خرمایی را بیابد باید با آن افطار کند و هرکس خرمایی نیافت، باید با آب افطار کند که آن پاک و پاک کننده است».

18- (الترغیب فی إطعام الصائم)

---

^([1]) قلت: وابن خزیمة أیضاً (2067) وفی إسنادهم جهالة، فانظر "الإرواء" (4/ 49-51).

^([2]) کذا قال، وأعله البخاری والترمذی والبیهقی بالمخالفة، والمحفوظ إنما هو من فعله ج فانظر "الإرواء" (4/ 48-51).