ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1583-666- (1) (موضوع) عَنْ أَبِی أُمَامَةَ س عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: «مَنْ قَامَ لَیْلَتَیِ الْعِیدَیْنِ مُحْتَسِبًا، لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ».
رواه ابن ماجه، ورواته ثقات؛ إلا أن بقیة مدلس، وقد عنعنه([1]).
از ابوامامه س روایت است که رسول خدا ج فرمودند: «هرکس دو شب عید را به امید ثواب به عبادت صبح کند، روزی که قلبها میمیرند، قلب او نمیمیرد».
1584-667- (2) (موضوع) وَرُوِیَ عَن مُعَاذِ بن جَبَلٍ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ الله ج: «مَن أَحیَا اللیالی الخمسَ؛ وجبت له الجنة: لیلةَ الترویة، ولیلةَ عرفة، ولیلةَ النحر، ولیلةَ الفطر، ولیلةَ النصف من شعبان».
رواه الأصبهانی.
از معاذ بن جبل س روایت است که رسول خدا ج فرمودند: «هرکس شبهای پنجگانه را [با عبادت] زنده نگه دارد، بهشت بر او واجب میشود: شب ترویه، شب عرفه، شب عید قربان، شب عید فطر و شب نیمه شعبان».
1585-668- (3) (موضوع) وَرُوِیَ عَنْ عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ س أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «مَنْ أَحیَا لَیْلَةَ الْفِطْرِ وَلَیْلَةَ الْأَضْحَى، لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ».
رواه الطبرانی فی "الأوسط" و"الکبیر"([2]).
از عُبادت بن صامت س روایت است که رسول خدا ج فرمودند: «هرکس شب عید فطر و شب عید قربان را به عبادت بگذراند، روزی که قلبها بمیرند قلب او نمیمیرد».
2-(الترغیب فی التکبیر فی العید وذکر فضله)
([1]) قلت: رواه عن ثور بن یزید، عن خالد بن معدان، عن أبی أمامة. وأخرجه الأصبهانی فی "الترغیب" من طریق أخرى عن عمر بن هارون البلخی عن ثور بن یزید به. والبلخی هذا کذاب، فیخشى أن یکون بقیة رواه عنه ثم دلسه. انظر "الضعیفة" (521 و5163). وحدیث معاذ عند الأصبهانی (367) وغیره فیه متهم بالکذب، وهو مخرج هناک برقم (522).
([2]) وکذا فی "المجمع" (2/ 198)، وذکر أن فیه (عمر بن هارون البلخی) المذکور آنفاً، وأنا فی شک من عزوه لـ "الأوسط" فإنی لم أره فی "فهرسته" ولا فی "مجمع البحرین". نعم وجدته فی "معجمی" الذی کنت جمعته من مخطوطات الظاهریة معزواً للطبرانی فی "الأوسط" کما فی "المنتقى منه" للذهبی (ق 2/ 1-2)، فلعله فی بعض النسخ منه.
ابن قیم / در سیاق بیان سنت نبوی در باب شب عید قربان در «زاد المعاد» میگوید: «سپس رسول الله میخوابید تا اینکه صبح میشد و این شب را [با عبادت] احیا نمیکرد و هیچ روایت صحیحی در مورد احیای دو شب عید، از پیامبر ج نیست».