ترغیب به طلبِ شهادت در راه خدا

ترغیب به طلبِ شهادت در راه خدا

1887-1276- (1) (صحیح) عَنْ سَهْلِ بْنِ حُنَیْفٍ س؛ أَنَّ رَسُولَ الله ج قَالَ: «مَنْ سَأَلَ اللهَ الشَّهَادَةَ بِصِدْقٍ، بَلَّغَهُ اللهُ مَنَازِلَ الشُّهَدَاءِ، وَإِنْ مَاتَ عَلَى فِرَاشِهِ».

رواه مسلم وأبو داود والترمذی والنسائی ابن ماجه.

از سهل بن حُنیف س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هرکس صادقانه از خداوند شهادت را بخواهد، خداوند متعال او را به درجات شهدا می‌رساند هرچند بر بالینش بمیرد».

1888-1277- (2) (صحیح) وَعَنْ أَنَسٍ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «مَنْ طَلَبَ الشَّهَادَةَ صَادِقًا أُعْطِیَهَا، وَلَوْ لَمْ تُصِبْهُ».

رواه مسلم وغیره، والحاکم وقال: "صحیح على شرطهما".

از انس س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هرکس صادقانه شهادت را طلب کند به او [ثواب و جایگاه شهدا] عطا می‌شود هرچند [حقیقتا] به آن دست نیابد».

1889-1278- (3) (صحیح لغیره) وَعَنْ مُعَاذ بْن جَبَلٍ س أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ ج یَقُولُ: «مَنْ قَاتَلَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فُوَاقَ نَاقَةٍ؛ فَقَدْ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ، وَمَنْ سَأَلَ اللَّهَ الْقَتْلَ مِنْ نَفْسِهِ صَادِقًا ثُمَّ مَاتَ أَوْ قُتِلَ، فَإِنَّ لَهُ أَجْرَ شَهِیدٍ، وَمَنْ جُرِحَ جُرْحًا فِی سَبِیلِ اللَّهِ، أَوْ نُکِبَ نَکْبَةً، فَإِنَّهَا تَجِیءُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ کَأَغْزَرَ مَا کَانَتْ؛ لَوْنُهَا لَوْنُ الزَّعْفَرَانِ، وَرِیحُهَا رِیحُ الْمِسْکِ». فذکر الحدیث.

رواه أبو داود، والترمذی وقال: "حدیث حسن صحیح"، و النسائی و ابن ماجه.

از معاذ بن جبل س روایت است که از رسول الله ج شنیده که فرمودند: «هرکس به اندازه‌ی دو مرتبه دست زدن به پستان شتر برای دوشیدن آن در راه خدا بجنگد، بهشت بر او واجب می‌شود. و کسی‌که صادقانه از خداوند متعال طلب کشته شدن (در راه او) کند، سپس وفات کند یا کشته شود، به او اجر شهید داده می‌شود. و کسی‌که در راه خدا زخمی شود یا رنج و سختی ببیند، روز قیامت با در عمیق‌ترین و وخیم‌ترین حالتی که زخمش در دنیا داشته حاضر می‌شود. رنگ جراحتی که برداشته رنگ زعفران و بویش مانند بوی مشک است».

 (حسن صحیح) وابن حبان فی "صحیحه"؛ بنحوه إلا أنه قال فیه: «وَمَنْ سَأَلَ اللَّهَ الشَّهَادَةَ مُخْلِصًا، أَعْطَاهُ اللَّهُ أَجْرَ شَهِیدٍ، وَإِن مَاتَ عَلَى فِرَاشِهِ».

ورواه الحاکم وقال: "صحیح على شرطهما". [یأتی أیضاً9- باب].

و در روایت ابن حبان آمده است: «هرکس خالصانه از الله متعال شهادت را طلب کند، الله تعالی اجر و پاداش شهید را به او می‌بخشد و لو اینکه در بسترش بمیرد».

(فُواق الناقة) به ضم فاء و تخفیف واو: عبارت است از فاصله‌ی زمانی که بین هر بار دست برداشتن و گرفتن پستان به هنگام دوشیدن شیر می‌باشد؛ و گفته شده به معنای فاصله زمانی میان دو بار دوشیدن می‌باشد.

8 -(الترغیب فی الرمی فی سبیل الله وتعلمه، والترهیب من ترکه بعد تعلمه رغبة عنه)