(نوع آخر)

(نوع آخر)

2286-959- (1) (ضعیف) عَنْ عَائِشَةَ بِنْتِ سَعْدِ بْنِ أَبِی وَقَّاصٍ، عَنْ أَبِیهَا س: أَنَّهُ دَخَلَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ج عَلَى امْرَأَةٍ، وَبَیْنَ یَدَیْهَا نَوًى أَوْ حَصًى تُسَبِّحُ بِهِ، فَقَالَ: «أُخْبِرُکِ بِمَا هُوَ أَیْسَرُ عَلَیْکِ مِنْ هَذَا أَوْ أَفْضَلُ؟ - فَقَالَ: - (سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ مَا خَلَقَ فِی السَّمَاءِ، سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ مَا خَلَقَ فِی الْأَرْضِ، سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ مَا بَیْنَ ذَلِکَ، سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ مَا هُوَ خَالِقٌ، وَاللَّهُ أَکْبَرُ مِثْلَ ذَلِکَ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ مِثْلَ ذَلِکَ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مِثْلَ ذَلِکَ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ مِثْلَ ذَلِکَ)».

رواه أبو داود، والترمذی وقال: "حدیث حسن غریب، من حدیث سعد". والنسائی وابن حبان فی "صحیحه"، والحاکم وقال: "صحیح الإسناد"^([1]).

از عایشه دختر سعد بن ابی وقاص از پدرش س روایت است که وی همراه رسول الله ج نزد زنی رفتند که دانه‌ها یا سنگریزه‌هایی داشت و با آنها مشغول تسبیح بود؛ پس رسول الله ج فرمود: «آیا تو را از عملی که از این برایت آسان‌تر یا برتر است خبر ندهم؟ - فرمود: - سبحان الله به تعداد آنچه در آسمان خلق شده؛ سبحان الله به تعداد آنچه در زمین خلق شده؛ سبحان الله به تعداد آنچه بین این دوست؛ سبحان الله به تعداد آنچه خالقی از ازل دارد؛ و الله اکبر به همین صورت؛ و الحمدلله به همین صورت و نیز لا اله الا الله و لاحول و لا قوه الا بالله».

2287-960- (2) (ضعیف) وروى الترمذی والحاکم أیضاً عَنْ صَفِیَّةَ ل: دَخَلَ عَلَیهَا رَسُولَ اللَّهِ ج وَبَیْنَ یَدَیْهَا أَرْبَعَةُ آلَافِ نَوَاةٍ تُسَبِّحُ بِهِنَّ، فَقَالَ: «أَلَا أُعَلِّمُکِ بِأَکْثَرَ مِمَّا سَبَّحْتِ بِهِ؟». فَقَالَت: بَلَى، عَلِّمْنِی. فَقَالَ: «قُولِی: سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ خَلْقِهِ». وَقَالَ الحَاکِمُ: «قُولِی: سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ مَا خَلَقَ مِنْ شَیْءٍ».

 قال الترمذی: "حدیث غریب لا نعرفه من حدیث صفیة إلا من هذا الوجه من حدیث هاشم بن سعید الکوفی، ولیس إسناده بمعروف".

و از صفیه ل روایت است که رسول الله ج درحالی نزد وی رفته ‌که چهار هزار دانه نزد او بوده که با آنها تسبیح می‌گفته است. پس رسول الله ج فرمودند: «آیا بیش از آنچه با آن تسبیح می‌گویی به تو نیاموزم؟». پس صفیه گفت: بله به من بیاموزید. رسول الله ج فرمود: «سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ خَلْقِهِ»؛ و حاکم چنین روایت نموده: «بگو: (سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا خَلَقَ مِنْ شَیْءٍ)».

---

^([1]) کذا قال، وفیه جهالة واضطراب ونکارة، وبیان ذلک فی "الرد على الحبشی" (ص 23-35)، و"الضعیفة "تحت الحدیث (83) وغیرها.