(نوع آخر)

(نوع آخر)

2291-963- (5) (ضعیف) عن أنس بن مالک س قال: قال أبیُّ بنُ کعبٍ: لأَدْخُلَنَّ المسجِدَ فلأصَلِّیَنَّ، ولأَحْمَدَنَّ الله بمَحامِدَ لَمْ یَحْمَدْهُ بها أَحَدٌ. فلمّا صَلَّى وجلَسَ لِیَحْمِدَ الله ویُثنی علیه، فإذا هو بصوتٍ عالٍ مِنْ خَلْفِهِ یقول: (اللهم لکَ الحمدُ کلُّه، ولکَ المُلْکُ کلُّه، وبیدِکَ الخَیْرُ کلُّه، وإلیکَ یَرْجعُ الأَمرُ کلُّه، علانیتُه وسِرُّه، لک الحمدُ، إنَّکَ على کلِّ شَیْءٍ قدیرٌ. اغْفِرْ لی ما مَضى مِنْ ذنوبی، واعْصِمْنی فیما بَقی مِنْ عُمُری، وارْزُقْنی أعمالاً زاکیةً تَرْضى بها عنِّی، وَتُبْ علیَّ)، فأتى رسولَ الله ج فقصَّ علیه. فقال: «ذاکَ جبرائیلُ ÷».

رواه ابن أبی الدنیا فی "کتاب الذکر"، ولم یسمِّ تابعیَّه^([1]).

از انس بن مالک س روایت است که: ابی بن کعب گفت: حتما وارد مسجد می‌شوم و نماز می‌خوانم و خداوند متعال را با کلماتی حمد و ستایش می‌کنم که هیچکس چنین او را ستایش نکرده است. پس زمانی که نماز ‌خواند و ‌نشست تا حمد و ستایش خداوند بگوید، در همین حال از پشت سر صدایی بلند شنید که گفت: «اللهم لک الحمد کلُّه، ولک الملک کلُّه، وبیدک الخیر کله، وإلیک یرجعُ الأمر کلُّه، علانیتُه وسرُّه، لک الحمد، إنک على کل شیء قدیر. اغفرلی ما مضى من ذنوبی، واعصِمنی فیما بقی من عُمُری، وارزقنی أعمالاً زاکیةً ترضى بها عنِّی، وَتُبْ علی». چون رسول الله ج آمد، ایشان را در جریان گذاشت. رسول الله ج فرمود: «او جبرائیل ÷ بوده است».

2292-1576- (3) (حسن) وَعَنْ مُصْعَبِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ أَبِیهِ: أَنَّ أَعْرَابِیًّا قَالَ لِلنَّبِیِّ ج: عَلِّمْنِی دُعَاءً لَعَلَّ اللهَ أَنْ یَنْفَعَنِی بِهِ؟ قَالَ: «قُلِ: اللهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کُلُّهُ، وَإِلَیْکَ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ».

رواه البیهقی من روایة أبی بلج، واسمه یحیى بن سلیم، أو ابن أبی سلیم^([2]).

مصعب بن سعد از پدرش روایت می‌کند که بادیه‌نشینی به رسول الله ج گفت: دعایی به من بیاموز که خداوند به سبب آن مرا بهره‌مند گرداند. فرمود: «بگو: (اللهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کُلُّهُ، وَإِلَیْکَ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ) پروردگارا حمد و ستایش سراسر از آن توست و همه امور به تو بازمی‌گردد».

2293-964- (6) (موضوع) وَرُوِیَ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ س: أَنَّ رَجُلًا قَالَ لِلنَّبِیِّ ج: أَیُّ الدُّعَاءِ خَیْرًا أَدْعُو بِهِ فِی صَلَاتِی؟ قَالَ: «نَزَلَ جِبْرائیلُ عَلَیْهِ السَّلَامُ فَقَالَ: إِنَّ خَیْرَ الدُّعَاءِ أَنْ تَقُولَ فِی الصَّلَاةِ: (اللهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کُلُّهُ، وَلَکَ الْمُلْکُ کُلُّهُ، وَلَکَ الْخَلْقُ کُلُّهُ، وَإِلَیْکَ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ، أَسْأَلُکَ مِنَ الْخَیْرِ کُلِّهِ وَأَعُوذُ بِکَ مِنَ الشَّرِّ کُلِّهِ)».

رواه البیهقی أیضاً.

از ابوسعید خدری س روایت است که: مردی به رسول الله ج گفت: کدام دعا بهتر است تا در نمازم بخوانم؟ فرمود: «جبرائیل نازل شد و گفت: بهترین دعایی که در نماز خوانده می‌شود این است: «(اللهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کُلُّهُ، وَلَکَ الْمُلْکُ کُلُّهُ، وَلَکَ الْخَلْقُ کُلُّهُ، وَإِلَیْکَ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ، أَسْأَلُکَ مِنَ الْخَیْرِ کُلِّهِ وَأَعُوذُ بِکَ مِنَ الشَّرِّ کُلِّهِ» پروردگارا، تمام حمد و ستایش‌ها از آن توست و تمام فرمانروایی از آن توست و خلقت تماما برای توست و تمام امور به تو بازمی‌گردد. از تو تمام خیر را می‌خواهم و از تمام شر به تو پناه می‌آورم».

---

^([1]) قلت: یعنی أن فیه جهالة، وأما قول المعلقین الثلاثة: "وفی إسناده انقطاع"! فمن جهلهم بعلم المصطلح؛ لأن المنقطع ما سقط منه راوٍ، وهنا لم یسقط وإنما لم یسم، فهو مجهول. والقصة رواها أحمد (5/ 395-396) عن رجل عن حذیفة. . نحوه وفیه أنه هو صاحب القصة. والراوی عن الرجل الحجاج بن فُرافِصة فیه ضعف من قبل حفظه، ویمکن أن یکون هو أو غیره فی إسناد "الذکر", ولکنی لم أقف علیه.

^([2]) قلت: هو مختلف فیه کما بینه المؤلف فی آخر کتابه، وذلک یعنی أنه حسن الحدیث، إلا ما ظهر خطؤه. . والحدیث فی "شعب الإیمان" (4/ 97/ 4398)، ووقع فی بعض رجاله خطأ مطبعی، وضعفه الثلاثة!!