ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
ترهیب از ندادن مزد کارگر و دستور به عجله کردن در دادن آن
2751-1182- (1) (ضعیف) عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ س عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: «قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: ثَلاَثَةٌ أَنَا خَصْمُهُمْ یَوْمَ القِیَامَةِ، وَمَنْ کُنْتُ خَصْمَهُ خَصَمْتُهُ: رَجُلٌ أَعْطَى بِی ثُمَّ غَدَرَ، وَرَجُلٌ بَاعَ حُرًّا فَأَکَلَ ثَمَنَهُ، وَرَجُلٌ اسْتَأْجَرَ أَجِیرًا، فَاسْتَوْفَى مِنْهُ وَلَمْ یُعْطِهِ أَجْرَهُ».
رواه البخاری وابن ماجه وغیرهما([1]).
از ابوهریره س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «خداوند متعال میفرماید: سه نفر هستند که من در روز قیامت دشمن آنان هستم و هرکس من دشمن او باشم با او دشمنی میکنم: کسیکه به اسم من پیمان ببندد، سپس آن را نقض کند. کسیکه شخصِ آزادی را بفروشد و قیمتش را بخورد و کسیکه کارگری را استخدام نموده و از وی کار بگیرد و مزدش را ندهد».
2752-1877- (1) (صحیح لغیره) وَعَنْ ابْنِ عُمَرَ ب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «أَعْطُوا الْأَجِیرَ أَجْرَهُ قَبْلَ أَنْ یَجِفَّ عَرَقُهُ».
رواه ابن ماجه من روایة عبدالرحمن بن زید بن أسلم، وقد وثق؛ قال ابن عدی: "أحادیثه حِسان، وهو ممن احتمله الناس وصدقه بعضهم، وهو ممن یکتب حدیثه". انتهى. وبقیة رواته ثقات، ووهب بن سعید بن عطیة السلمی اسمه عبدالوهاب؛ وثقه ابن حبان وغیره([2]).
از ابن عمر ب روایت است که رسول الله ج فرمودند: «مزد کارگر را قبل از اینکه عرقش خشک شود پرداخت کنید».
2753-1878- (2) (صحیح لغیره) وَرُوِیَ عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «أَعْطُوا الْأَجِیرَ أَجْرَهُ قَبْلَ أَنْ یَجِفَّ عَرَقُهُ».
رواه أبو یعلى وغیره.
از ابوهریره س روایت شده که رسول الله ج فرمودند: «مزد کارگر را قبل از خشک شدن عرقش پرداخت کنید».
0-1879- (3) (صحیح لغیره) ورواه الطبرانی فی "الأوسط" من حدیث جابر. وبالجملة فهذا المتن مع غرابته یکتسب بکثرة طرقه قوة. والله أعلم.
23 -(ترغیب المملوک فی أداء حق الله تعالى وحق موالیه)
([1]) قلت: وقوله: "ومن کنت خصمه، خصمته" عند ابن ماجه دون البخاری، وکذلک رواه ابن الجارود فی "المنتقى" (579)، وأحمد (2/ 358)، وأبی یعلى (ص 11/ 6571)؛ وفیه عندهم جمیعاً یحیى بن سلیم الطائفی. قال الحافظ فی "التقریب": "صدوق سیىء الحفظ". وکلام الأئمة فیه کثیر، حتى البخاری نفسه قال فیه: "ما حدث الحمیدی عنه فهو صحیح". ولیس هذا من حدیثه عنه عند البخاری، ولا عند غیره ممن أخرج حدیثه کما تراه فی "الإرواء" (5/ 307-311)، فراجعه ففیه بحث علمی مفید.
([2]) قلت: من جهل المعلقین الثلاثة أنَّهم حسنوه مستشهدین له بحدیث أبی هریرة المذکور فی الأصل أول الباب بلفظ: "ثلاثة أنا خصمهم. . "، وفیه: "ورجل استأجر أجیراً ولم یعطه أجره"! وشتان ما بینهما کما هو بین، مع أنَّه ضعیف!! وإنَّ من تمام جهلهم أنَّهم ضعفوا الحدیثین اللذین بعد هذا، ومتن الأحادیث الثلاثة واحد!!! وقد خرجت الحدیث تخریجاً علمیاً مبسطاً فی "الإرواء" (5/ 320-324)، وبینت أنَّ له إسناداً تصحیحاً عن أبی هریرة من غیر روایة أبی یعلى، وآخر بإسناد مرسل حسن، فمن شاء التوسع رجع إلیه.