ترغیب به باقی گذاشتن موی سفید و کراهت کندن آن

ترغیب به باقی گذاشتن موی سفید و کراهت کندن آن

3047-2091- (1) (صحیح لغیره) عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَیْبٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «لَا تَنْتِفُوا الشَّیْبَ، فَإِنَّهُ مَا مِنْ مُسْلِمٍ یَشِیبُ شَیْبَةً فِی الْإِسْلَامِ، - إِلَّا کَانَتْ لَهُ نُورًا یَوْمَ الْقِیَامَةِ»- وفی روایة:  «کُتِبَ لَهُ بِهَا حَسَنَةٌ، وَحُطَّ عَنْهُ بِهَا خَطِیئَةً-».

عمرو بن شعیب از پدرش از جدش روایت می‌کند که رسول الله ج فرمودند: «موی سفید را نَکنید چون هر مویی که مسلمان در اسلام سفید می‌کند، روز قیامت برای او نوری خواهد شد. و در روایتی آمده است: خداوند برای او یک حسنه نوشته و یک گناه از او پاک می‌کند.

(حسن) رواه أبو داود، والترمذی وقال: "حدیث حسن"، ولفظه: أَنَّ النَّبِیَّ ج نَهَى عَنْ نَتْفِ الشَّیْبِ، وَقَالَ: إِنَّهُ نُورُ المُسْلِمِ».

ورواه النسائی وابن ماجه.

رسول الله ج از کندن موی سفید نهی نموده و فرمود: «آن نور مسلمان است».

3048-2092- (2) (حسن) وَعَنْ فَضَالَةَ بْنِ عُبَیْدٍ س؛  أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج قَالَ: «مَنْ شَابَ شَیْبَةً فِی الْإِسْلَامِ؛ کَانَتْ لَهُ نُورًا یَوْمَ الْقِیَامَةِ». فَقَالَ رَجُلٌ عِندَ ذَلِکَ: فَإِنَّ رِجَالًا یَنْتِفُونَ الشَّیْبَ. فَقَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «مَنْ شَاءَ فَلْیَنْتِفْ نُورَهُ».

رواه البزار، والطبرانی فی "الکبیر" و"الأوسط" من روایة ابن لهیعة^([1])، وبقیة إسناده ثقات.

از فضالة بن عُبید س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هر مویی که مسلمان در اسلام سفید می‌کند، روز قیامت برای او نوری خواهد بود». در همان وقت مردی به او گفت: مردانی هستند که موی سفید را می‌کنَند. رسول الله ج فرمود: «هرکس می‌خواهد نورش را از بین ببرد».

3049-2093- (3) (صحیح) وَعَن عَمرِو بنِ عَبسَةَ س؛ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «مَنْ شَابَ شَیْبَةً فِی الإِسْلَامِ؛ کَانَتْ لَهُ نُورًا یَوْمَ القِیَامَةِ».

رواه النسائی فی حدیث، والترمذی وقال: "حدیث حسن صحیح"^([2]).

از عمرو بن عبسه س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هر مویی که مسلمان در اسلام سفید می‌کند روز قیامت برای او نوری خواهد بود».

3050-2094- (4) (صحیح) وَعَنْ عُمرَ بنِ الخطَّابِ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ شَابَ شَیْبَةً فِی سَبِیلِ اللَّهِ؛ کَانَتْ لَهُ نُورًا یَوْمَ الْقِیَامَةِ».

رواه ابن حبان فی "صحیحه"^([3]).

از عمر بن خطاب س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هر مویی که مسلمان در راه خدا سفید می‌کند، روز قیامت برای او نوری خواهد بود».

3051-2095- (5) (صحیح) وَعَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ س قَالَ: کَانَ یُکْرَهُ أَنْ یَنْتِفَ الرَّجُلُ الشَّعْرَةَ الْبَیْضَاءَ مِنْ رَأْسِهِ وَلِحْیَتِهِ.

رواه مسلم.

از انس بن مالک س روایت است که می‌گوید: امر ناپسندی بود که مردی موی سفید سر و ریشش را بکند.

3052-2096- (6) (حسن صحیح) وَعَن أَبِی هُرَیرَةَ س أَنَّ النَّبِیَّ ج قَالَ: «لَا تَنْتُفوا الشیْبَ؛ فإنَّه نورٌ یومَ القِیامَةِ، مَنْ شابَ شیْبَةً؛ کتبَ الله له بها حَسنَةً، وحَطَّ عنه بها خَطیئةً، ورفَعَ لهُ بِها درجَةً».

رواه ابن حبان فی "صحیحه".

از ابوهریره س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «موی سفید را نَکنید؛ زیرا آن نوری در روز قیامت می‌باشد. هر مویی که مسلمان در اسلام سفید می‌کند، خداوند به خاطر آن برای او یک نیکی نوشته، یک گناه از او پاک کرده و یک درجه او را بالا می‌برد».

10- (الترهیب من خضب اللحیة بالسواد)

---

^([1]) قلت: لا وجه لإعلاله به، وإن تبعه الهیثمی وقال هنا: "وحدیثه حسن، وفیه ضعف"، لأنه قد توبع عند الطبرانی وغیره، وفی العزو المذکور أوهام أخرى لا مجال لبیانها، ومحله "سلسلة الأحادیث الصحیحة" (1244 و3371).

^([2]) قلت: فاته ابن حبان فی "صحیحه" (رقم 1478- موارد الظمآن).

^([3]) قلت: والطبرانی فی "الکبیر"، وهو مخرج فی "الصحیحة" (1244).