ترهیب از شهادت زور [شهادت باطل و گواهی دروغ و ناحق، سخن باطل و بی‌اساس]

ترهیب از شهادت زور [شهادت باطل و گواهی دروغ و ناحق، سخن باطل و بی‌اساس]

3333-2299- (1) (صحیح) عَنْ أَبِی بَکْرَةَ س قَالَ: کُنَّا عِنْدَ رَسُولِ اللهِ ج فَقَالَ: «أَلَا أُنَبِّئُکُمْ بِأَکْبَرِ الْکَبَائِرِ؟ -ثَلَاثاً-: الإِشْرَاکُ بِاللَّهِ، وَعُقُوقُ الوَالِدَیْنِ، وَشَهَادَةُ الزُّورِ، وَقَوْلُ الزُّورِ». وَکَانَ مُتَّکِئًا فَجَلَسَ، فَمَا زَالَ یُکَرِّرُهَا حَتَّى قُلْنَا: لَیْتَهُ سَکَتَ.

رواه البخاری ومسلم والترمذی.

ابوبکره س می‌گوید: ما نزد رسول الله ج بودیم، سه بار فرمود: «آیا شما را از بزرگ‌ترین گناهان کبیره باخبر نکنم؟». گفتیم: بله ای رسول الله ج! فرمود: «شریک قرار دادن برای الله و نافرمانی والدین و شهادت و گواهی باطل و بی‌اساس و سخنی که افترا باشد و ناحق». رسول الله ج تکیه داده بود، سپس نشست و پیوسته این جمله را تکرار می‌کرد، چنانکه گفتیم ای کاش ساکت می‌شد.

3334-2300- (2) (صحیح) وَعَنْ أَنَسٍ س ذَکَرَ رسولُ الله ج الْکَبَائِرِ فَقَالَ: «الشِّرْکُ بِاللهِ، وَعُقُوقُ الْوَالِدَیْنِ، وَقَتْلُ النَّفْسِ». – وقال-: «أَلَا أُنَبِّئُکُمْ بِأَکْبَرِ الْکَبَائِرِ؟ قَوْلُ الزُّورِ. - أَوْ قَالَ: شَهَادَةُ الزُّورِ -».

رواه البخاری ومسلم.

از انس س روایت است که رسول الله ج گناهان کبیره را برای ما بیان کرده و فرمود: «شرک به خداوند و نافرمانی پدر و مادر و کشتن انسان»؛ - و فرمود: - آیا شما را از بزرگ‌ترین گناهان کبیره آگاه نسازم؟ فرمود: «گفته‌ی ناحق یا شهادت باطل و ناحق».

3335-1382- (1) (ضعیف) وَعَنْ خُرَیْمِ بْنِ فَاتِکٍ س قَالَ: صَلَّى رَسُولُ اللَّهِ ج صَلَاةَ الصُّبْحِ، فَلَمَّا انْصَرَفَ قَامَ قَائِمًا فَقَالَ: «عَدَلَتْ شَهَادَةُ الزُّورِ بِالْإِشْرَاکَ بِاللَّهِ» - ثَلَاثَ مِرَارٍ -. ثُمَّ قَرَأَ: ﴿فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ٣٠ حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِکِینَ بِهِ﴾».

رواه أبو داود - واللفظ له-، والترمذی وابن ماجه.

از خُرَیم بن فاتک س روایت است: رسول الله ج نماز صبح را خواند و چون از نماز فارغ شد، ایستاده و سه بار فرمود: «گواهی دروغ برابر است با شرک ورزیدن به خداوند». سپس این آیه را خواند: ﴿فَٱجۡتَنِبُواْ ٱلرِّجۡسَ مِنَ ٱلۡأَوۡثَٰنِ وَٱجۡتَنِبُواْ قَوۡلَ ٱلزُّورِ٣٠ حُنَفَآءَ لِلَّهِ غَیۡرَ مُشۡرِکِینَ بِهِۦ﴾ [الحج: 30-31] «پس از پلیدی بت‌ها اجتناب کنید و از گفتار باطل (و دروغ) دوری کنید درحالی‌که حق‌گرا و مخلص الله و شریک نیاورندگان به او باشید».

0-2301- (3) (حسن موقوف) رواه الطبرانی فی "الکبیر" موقوفاً على ابن مسعود بإسناد حسن. [قلت: قال: عَدَلَتْ شهادةُ الزور الشرکَ بالله، وقرأ: ﴿وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ﴾].

و در روایت طبرانی آمده است: «شهادت زور برابر با شرک به خداست و این آیه را خواند: ﴿وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ﴾: «و از گفتار باطل (و دروغ) دوری کنید».

3336-1383- (2) (ضعیف) وَعَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ س قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج یَقُولُ: «مَنْ شَهِدَ عَلَى مُسْلِمٍ شَهَادَةً لَیْسَ لَهَا بِأَهْلٍ؛ فَلْیَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ».

رواه أحمد، ورواته ثقات؛ إلا أن تابعیه لم یسم^([1]).

از ابوهریره س روایت است: از رسول الله ج شنیدم که فرمودند: «هرکس در مورد مسلمانی به چیزی گواهی دهد که شایسته او نیست، باید جایگاه خود را در آتش آماده ببیند».

3337-1384- (3) (موضوع) وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ ب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «لَنْ تَزُولَ قَدَمُ شَاهِدِ الزُّورِ حَتَّى یُوجِبَ اللَّهُ لَهُ النَّارَ».

رواه ابن ماجه، والحاکم وقال: "صحیح الإسناد"^([2]).

از ابن عمر ب روایت است که رسول الله ج فرمودند: «کسی‌که شهادت دروغ داده است از جایش تکان نمی‌خورد تا اینکه خداوند آتش دوزخ را بر او واجب می‌کند».

(منکر) ورواه الطبرانی فی "الأوسط"، ولفظه: عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ج قَالَ: «إِنَّ الطَّیْرَ لَتَضْرِبُ بِمَنَاقِیرِها، وَتُحَرِّکُ أَذْنَابَهَا مِنْ هَوْلِ یَوْمِ الْقِیَامَةِ؛ وَمَا یَتَکَلَّمُ شَاهِدُ الزُّورِ، وَلَا یُفَارِقُ قَدَمَاهُ عَلَى الْأَرْضِ؛ حَتَّى یُقْذَفَ بِهِ فِی النَّارِ».

از رسول الله ج روایت است که فرمودند: «پرنده از هول و هراس روز قیامت منقارش را به هم زده و دمش را تکان می‌دهد و در این روز کسی‌که گواهی دروغ داده سخن نمی‌گوید و قدمی بر نمی‌دارد تا اینکه در آتش دوزخ انداخته می‌شود».

3338-1385- (4) (ضعیف) وَعَنْ أَبِی مُوسَى س عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: «مَنْ کَتَمَ شَهَادَةً إِذَا دُعِیَ إِلَیْهَا؛کَانَ کَمَنْ شَهِدَ بِالزُّورِ».

حدیث غریب، رواه الطبرانی فی "الکبیر" و"الأوسط" من روایة عبدالله بن صالح کاتب اللیث، وقد احتج به البخاری^([3]).

از ابوموسی س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هرکس برای گواهی دادن خوانده شود و آن را پنهان کند، چون کسی است که گواهی دروغ داده است».

21- کتاب الحدود وغیرها

---

^([1]) وکذا قال الهیثمی. وأما الجهلة الثلاثة فقالوا: "حسن بشواهده"! وکذبوا!

^([2]) قلت: فی إسناده من کذبه أحمد وغیره، وهو مخرج فی "الضعیفة" (1259). وفی روایة الطبرانی من لا یعرف کما هو مبین هناک.

^([3]) کذا قال، وفیه نظر بینته فیما تقدم، ثم إن فوق ابن صالح من کان اختلط، وبیان ذلک فی "الضعیفة" (1267). وأما الجهلة فقالوا: "حسن بشواهده"!