ترهیب از نشستن بین سایه و آفتاب و ترغیب به نشستن رو به قبله

ترهیب از نشستن بین سایه و آفتاب و ترغیب به نشستن رو به قبله

4432-3081- (1) (صحیح) عَنْ أَبِی عِیَاضٍ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِیِّ ج: أَنَّ النَّبِیَّ ج نَهَى أَنْ یُجْلَسَ الرَّجُلُ بَیْنَ الضِّحِّ وَالظِّلِّ، وَقَالَ: «مَجْلِسُ الشَّیْطَانِ».

رواه أحمد بإسناد جید.

ابوعیاض از مردی از اصحاب رسول الله ج روایت می‌کند که رسول الله ج از اینکه کسی بین سایه و آفتاب بنشیند، نهی نموده و فرمود: «محل نشستن شیطان است».

0-3082- (2) (صحیح لغیره) والبزار بنحوه من حدیث جابر.

0-3083- (3) (حسن صحیح) وابن ماجه بالنهی وحده من حدیث بریدة.

(الضَّحَّ) به فتح ضاد^[1]: عبارت است از روشنایی خورشید زمانی که زمین را فراگیرد. و ابن الاعرابی می‌گوید: «عبارت است از رنگ خورشید».

4433-3084-(4) (صحیح لغیره) وَعَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ س؛ أَنَّ رَسُولَ الله ج قَالَ: «إِذَا کَانَ أَحَدُکُمْ فِی الْفَیْءِ - وفی روایة: فِی الشَّمْسِ^[2] -، فَقَلَصَ عَنْهُ الظِّلُّ، وَصَارَ بَعْضُهُ فِی الشَّمْسِ وَبَعْضُهُ فِی الظِّلِّ؛ فَلْیَقُمْ».

رواه أبو داود، وتابعیُّه مجهول^[3].

از ابوهریره س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «هرگاه یکی از شما در سایه بود، - و در روایتی در آفتاب بود - و سایه کنار کشید و قسمتی از بدنش زیر آفتاب و قسمتی زیر سایه قرار گرفت، باید برخیزد».

(صحیح) والحاکم وقال: «صحیح الإسناد». ولفظه: «نَهَى رَسُولَ الله ج أَن یَجلِسَ الرَّجُلُ بَینَ الظِّلِّ وَالشَّمسِ».

و در روایت حاکم آمده است: رسول الله ج از اینکه کسی بین سایه و آفتاب بنشیند، نهی فرمود.

4434-3085- (5) (حسن) وَعَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ أَیضاً س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «إِنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ سَیِّدًا، وَإِنَّ سَیِّدَ الْمَجَالِسِ قُبَالَةُ الْقِبْلَةِ».

رواه الطبرانی بإسناد حسن.

از ابوهریره س روایت است که رسول الله ج فرمودند: «برای هر چیزی سرور و آقایی وجود دارد و سرور مجالس نشستن رو به قبله است».

4435-1803- (1) (ضعیف جداً) وَرُوِیَ عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «أَکْرَمُ الْمَجَالِسِ؛ مَا اسْتُقْبِلَ بِهِ الْقِبْلَةُ».

رواه الطبرانی فی «الأوسط».

4436-1804- (2) (ضعیف) وَرُوِیَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «إِنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ شَرَفًا، وَإِنَّ شَرَفَ الْمَجَالِسِ؛ مَا اسْتُقْبِلَ بِهِ الْقِبْلَةُ».

رواه الطبرانی. وفیه أحادیث غیر هذه لا تسلم من مقال.

39 ـ (الترغیب فی سکنى الشأْم^[4] وما جاء فی فضلها)

---

^([1]) قال الناجی: کذا وقع: (بفتح الضاد)، وهو خطأ بلا خلاف فیه، إنما هو عند أهل اللغة بکسرها على وزن (الظل)".

^([2]) قلت: والسیاق یأباها، فهی شاذة. فتأمل.

^([3]) قلت: هذا التعبیر غیر دقیق لأنه یشعر أن الراوی عنه غیر تابعی کما هو الغالب، ولیس الأمر کذلک هنا، لأنه عند أبی داود (4821) من طریق محمد بن المنکدر قال: حدثنی من سمع أبا هریرة یقول... فإن ابن المنکدر تابعی أیضاً. وأما الحاکم فرواه من طریق أخرى لکنها معلولة. انظر "الصحیحة" (838).

^([4]) به سکون همزة: اقلیم شمالی از شبه جزیره عرب که شامل سوریه و اردن و فلسطین تا عسقلان می‌شود. نگا: "معجم البلدان".