ترغیب به کلماتی که هنگام دیدن فرد مصیبت دیده می‌گوییم

ترغیب به کلماتی که هنگام دیدن فرد مصیبت دیده می‌گوییم

4876-3392- (1) (صحیح لغیره) عَنْ عُمَرَ وَأَبِی هُرَیْرَةَ ب؛ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «مَنْ رَأَى صَاحِبَ بَلاءٍ فَقَالَ: (الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی عَافَانِی مِمَّا ابْتَلَاکَ بِهِ، وَفَضَّلَنِی عَلَى کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقَ تَفْضِیلًا»؛ لَمْ یُصِبْهُ ذَلِکَ البَلَاءُ».

رواه الترمذی وقال: «حدیث حسن غریب».

از عمر و ابوهریره ب روایت‌ است که رسول‌الله ج فرمودند: «هرکس با فردی مواجه شود که به مصیبتی گرفتار شده و بگوید: (خداوند را سپاسگذارم از اینکه مرا از مصیبتی که بدان مبتلا شده‌ای مصون نگه داشته و بر بسیاری از مخلوقات برتری داده است.) به آن مصیبت گرفتار نخواهد شد»^[1].

0-3393- (6) (صحیح لغیره) ورواه ابن ماجه من حدیث ابن عمر^[2].

3 ـ (الترغیب فی الصبر سیما لمن ابتلی فی نفسه أو ماله، وفضل البلاء والمرض والحمى، وما جاء فیمن فقد بصره)

---

^([1]) در صورتی که سبب ناراحتی یا دل شکستگی بیمار گردد بهتر است آهسته بگوید همچنین اگر فرد فاسقی را دید می‌تواند این دعا را بگوید. چراکه مصیبت وارده می‌تواند جسمی باشد یا معنوی چنانکه شخصی مبتلا به فسق و بدعت و .. باشد. (م)

^([2]) هنا فی الأصل جملة: (ورواه البزار، والطبرانی فی "الصغیر" من حدیث أبی هریرة وحده، وقال فیه: "فإنه إذا قال ذلک شکر تلک النعمة"، وإسناده حسن). قلت: بل هو ضعیف، فیه (عبدالله بن عمر العمری) المکبَّر، وبه أعله الحافظ، والمحفوظ: "لم یصبه ذلک البلاء"، وهو المذکور أعلاه. وحدیث العمری هذا مخرج فی "الضعیفة" (6889)، وأما الجهلة فخلطوا کعادتهم بین المحفوظ والمنکر، وشملوهما بقولهم: "حسن"!!