شبهه‌ی سوم

شبهه‌ی سوم

به این حدیث استدلال می‌کنند که رسول الله ج از روزه گرفتن روز دوشنبه سوال شد؛ در پاسخ فرمود: «ذَلِکَ یَومٌ وُلِدْتُ فِیهِ»: «آن روزی است که من در آن متولد شدم». [روایت مسلم]

می‌گویند: این نیز مصداق تجلیل و بزرگداشت روز ولادت پیامبر است!

پاسخ:

هیچ‌یک از علما و اولین شارحان حدیث چنین تفسیری از حدیث ارائه ندادند؛ امام نووی که مشهورترین شارحان احادیث صحیح مسلم می‌باشد به این حدیث برای برپایی جشن میلاد پیامبر استدلال نکرده است؛ بلکه شکر و سپاسگذاری از الله متعال به سبب ولادت پیامبر، تنها با روزه گرفتن روزی است که در آن متولد شده است که روز دوشنبه از هر هفته می‌باشد؛ و رسول الله ج خود چنین عمل می‌کرد و روزه گرفتن در هر دوشنبه را به عنوان سنتی باقی تا روز قیامت برای امتش قرار داد؛ و همین است مقتضای عقل و نقل که شکر و سپاسگذاری از نوعی باشد که رسول الله به وسیله‌ی آن شکر پروردگارش را به جای آورده است؛ نه اینکه شکر و سپاسگذاری از این نعمت، با جشن گرفتن و آواز خواندن و مدیحه سرایی باشد که نه رسول الله چنین عمل نموده و نه بدان دستور داده است؛ همچنانکه نه صحابه و نه تابعین و نه تبع تابعین با اقتدا به رسول الله چنین عملکردی نداشتند. این درحالی است که پیامبر حریص‌ترین مردم به شکر و سپاسگذاری از پروردگارش و داناترین آن‌ها به کیفیت این شکرگزاری می‌باشد. این شکر مانند شکر خداوند در برابر نجات پیامبر خدا موسی با روزه گرفتن روز عاشورا می‌باشد؛ روزی که الله متعال موسی را از دست فرعون نجات داد و پیامبر ما چنین عمل نمود و آن را سنتی برای امتش تا روز قیامت قرار داد.