شبهه‌ی ششم

شبهه‌ی ششم

به حدیثی استشهاد می‌کنند که ترمذی و دیگران از بریده با این مضمون روایت کرده‌اند: دختر بچه‌ای نذر کرده بود که چون رسول الله ج به سلامت از یکی از غزواتش بازگردد، دف بزند و در برابر رسول الله آواز بخواند؛ که رسول الله ج به او فرمود: «إِنْ کُنْتِ نَذَرْتِ فَاضْرِبِى وَإِلاَّ فَلاَ»: «اگر نذر کدی که دف بزنی، اینکار را بکن وگرنه چنین نکن».

می‌گویند: این جشن گرفتن و اعلان شادمانی به مناسبت بازگشت پیامبر از غزوه است که رسول الله آن را تایید نمودند؛ حال آنکه آمدن ایشان به دنیا امری بزرگ‌تر است!

پاسخ:

سبحان الله؛ چه بزرگ است مکر و نیرنگ ابلیس در مورد این امت و تلبیسی که در مورد آن به کار می‌برد. به واقعه‌ای استناد می‌کنند که در طول حیات پیامبر ج یک بار هم تکرار نشده است و خود را به غفلت و بی‌خبری می‌زنند که رسول الله ج و اصحاب بزرگوار ایشان بعد از پیامبر، هیچ جشن و مراسمی به مناسبت روز میلاد پیامبر نگرفتند با اینکه این روز همه ساله تکرار می‌شده است. از این گذشته آیا آن‌ها به فضل و برتری ولادت پیامبر بر سالم بازگشتن پیامبر از غزوه داناترند یا آن دختربچه صحابی؟! چرا آن صحابی به جای نذر کردن جهت شادی برای بازگشت پیامبر از غزوه، نذر نکرد که برای روز ولادت پیامبر جشن گرفته و شادی کند؟! از همه‌ی این‌ها که بگذریم، این عمل وی مراسمی نبوده که مردم همگی گرد آن جمع شوند بلکه وفای او به عملی بوده که نذرش را کرده بود و اگر همچون جشن و مراسمی بود که به مناسبت میلاد پیامبر گرفته می‌شود هر ساله آن را تکرار می‌کرد چنانکه بر پا کنندگان مراسم جشن میلاد چنین می‌کنند.