ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
هنگامی که کسی روزه است در شب میتواند با همسر خود همبستر شود
امام بخاری از براء روایت کرده است که گفت: هرگاه شخصی روزه بود و موقع افطاری خواب میرفت، در آن روز و شب دیگر چیزی نمیخورد و نمینوشید تا شامگاه روز بعد. و یک روز قیص بن صرمه انصاری روزه بود، موقع افطار که شد همسرش از او سئوال میکند: آیا غذا برای افطاری داری؟ گفت: نه ولی میروم و برای شما غذا تهیه میکنم، چون آن روز خستهی کار بود به خواب میرود. همسرش که بر میگردد، میبیند که او بخواب رفته به او میگوید: نا امید شوی. فردا ظهر قیص از گشنگی و تشنگی بیهوش میشود خبر به پیامبر ج میرسد و این آیه نازل میشود: ﴿أُحِلَّ لَکُمۡ لَیۡلَةَ ٱلصِّیَامِ ٱلرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَآئِکُمۡ...﴾ مردم بخاطر نازل شدن این آیه بسیار خوشحال میشوند و ﴿وَکُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ حَتَّىٰ یَتَبَیَّنَ لَکُمُ ٱلۡخَیۡطُ ٱلۡأَبۡیَضُ مِنَ ٱلۡخَیۡطِ ٱلۡأَسۡوَدِ...﴾ نازل میشود.
امام بخاری از براء روایت میکند که گفتهاند: وقتی روزهی رمضان واجب شد، مردم در طول یک ماه رمضان با همسر خود همبستر نمیشدند ولی بعضیها به خود خیانت میکردند که این آیه نازل شد: ﴿...عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّکُمۡ کُنتُمۡ تَخۡتَانُونَ أَنفُسَکُمۡ فَتَابَ عَلَیۡکُمۡ وَعَفَا عَنکُمۡ...﴾[1].
منظور از ﴿وَکُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ حَتَّىٰ یَتَبَیَّنَ لَکُمُ ٱلۡخَیۡطُ ٱلۡأَبۡیَضُ مِنَ ٱلۡخَیۡطِ ٱلۡأَسۡوَدِ مِنَ ٱلۡفَجۡرِ﴾[2] در آیهی 187 سورهی بقره چیست؟