(12) دعای رفتن به مسجد

(12) دعای رفتن به مسجد

19- «اَللهم اجْعَلْ فِیْ قَلْبِیْ نُوْرًا، وَفِیْ لِسَانِیْ نُوْرًا، وَفِیْ سَمْعِیْ نُوْرًا، وَ فِیْ بَصَرِیْ نُوْرًا، وَمِنْ فَوْقِیْ نُوْرًا، وَمِنْ تَحْتِیْ نُوْرًا، وَعَنْ یَمِیْنِیْ نُوْرًا وَعَنْ شِمَالِیْ نُوْرًا، وَ مِنْ أَمَامِیْ نُوْرًا، وَ مِنْ خَلْفِیْ نُوْرًا، وَاجْعَلْ فِیْ نَفْسِیْ نُوْرًا، وَأَعْظِمْ لِیْ نُوْرًا، وَعَظِّمْ لِیْ نُوْرًا، وَاجْعَلْ لِی نُورًا، وَاجْعَلْ لِی نُورًا، اَللهم أَعْطِنِیْ نُوْرًا، وَاجْعَلْ فِیْ عَصَبِیْ نُوْرًا، وَ فِیْ لَـحْمِیْ نُوْرًا، وَ فِیْ دَمِیْ نُوْرًا، وَ فِیْ شَعْرِیْ نُوْرًا وَ فِیْ بَشَرِیْ نُوْرًا»^([1]).

«الهى! در قلب، زبان، گوش و چشم من نور قرار ده و بالا و پایین، راست، چپ، مقابل، پشت و درون مرا منوّر گردان، و نور را براى من بیفزاى، و بزرگ گردان، و مرا نورى عطا فرما، و در عصب، گوشت، خون، مو و پوست من نورى قرار ده».

«اَللهم اجْعَلْ لِیْ نُوْرًا فِیْ قَبْرِیْ وَ نُوْرًا فِیْ عِظَامِیْ»^([2]).

«الهى! قبرم را منوّر گردان، و در استخوان‌هایم نور قرار بده».

«وَزِدْنِیْ نُوْرًا، وَزِدْنِیْ نُوْرًا، وَزِدْنِیْ نُوْرًا»^([3]).

«و براى من نور را افزون فرما، افزون فرما، افزون فرما».

«وَهَبْ لِیْ نُوْرًا عَلَى نُوْرٍ»^([4]).

«و نور بر روى نور به من عطا کن».

معنی کلمات حدیث:

نُوْرًا: در اینجا یعنی بیان حق و رhهنمایی به‌سوی آن.

رهنمود حدیث:

راوی این حدیث عبدالله ابن عباس ب است، او می‌گوید: شب را در خانه‌ی رسول اکرم ص و نزد خاله‌اش؛ ام المؤمنین؛ میمونه سپری نموده و از بیدار شدن رسول اللهص برای نماز شب،سپس از اذان مؤذن و بیرون شدن رسول الله ص برای نماز فجر سخن به میان آورده و افزوده است که رسول الله ص در راه مسجد این دعا را خوانده و او شنیده است.

[قرطبی می‌گوید: انواری که رسول اکرم ص در این دعا از الله متعال طلبید را می‌توان حمل به ظاهر کرد و گفت هدف این است که الله متعال در روز قیامت و در آن تاریکیها سایر اعضای بدن ایشان را منور بگرداند تا خودش و پیروانش در روشنائی نور ایشان حرکت بکنند.

ولی بهتر است که آن‌را حمل به نور دانش و هدایت نمود. چنانکه الله متعال در سوره‌ی زمر فرموده است: فهو علی نور من ربه و همچنین در سوره‌ی انعام فرموده است:

﴿وَجَعَلۡنَا لَهُۥ نُورٗا یَمۡشِی بِهِۦ فِی ٱلنَّاسِ﴾ [الأنعام: 122]. «و براى او نورى پدید آوردیم تا در پرتو آن، در میان مردم راه برود».

که مراد از آن دانش و هدایت است و تحقق آن سنت به هر عضو بدینگونه ممکن می‌شود که با نور شنوایی، شنیدنی‌های مفید و با نور چشم، دیدنی‌های مفید و نور قلب معلومات مفید و همینطور با نور سایر اعضا آنچه که متناسب آنها است کشف گردد و توفیق انجام کار خیر بیابند]^([5]).

فوائد حدیث:

1-  با اصلاح قلب، بقیه اعضای بدن، صالح می‌شوند به‌خاطر همین است که رسول الله ص قبل از دیگر اعضا، قلب را ذکر کرد.

2-  برای نجات انسان مسلمان از وقوع در شبهه‌ها و شهوت‌ها باید عرصه را از هر سو بر شیطان تنگ نمود.

3-  رهنمون شدن انسان به‌سوی ایمان و بندگی الله جزو بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی بشمار می‌آید که هر کس از این نور محروم ماند در واقع از همه چیز محروم شده است چنانکه الله متعال فرموده است: ﴿وَمَن لَّمۡ یَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورٗا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ﴾ [النور: 40].

---

[1]- همه‌ى ایـن موارد در بـخارى (6316) و مسلم (1763) روایت شده.

[2]- ترمذى (3419).

[3]- بخارى در کتاب الأدب المفرد (695) ونگا: صحیح الأدب المفرد (536) تألیف ألبانى.

[4]- ابن حجر عسقلانى در کتاب فتح البارى آنرا ذکر کرده، وگفته ابن أبى عاصم در کتاب: (الدعاء) آن را قوى دانسته، نگا: الفتح (11/118) و گفته: از اجتماع اختلاف روایت، بیست و پنج ویژگى و خصلت بیان شده است.

[5]- شرح حصن المسلم مجدی عبدالوهاب احمد.