(36) دعای هنگام روبرو شدن با دشمن یا صاحب قدرت

(36) دعای هنگام روبرو شدن با دشمن یا صاحب قدرت

126- «اَللهم إِنَّا نَجْعَلُکَ فِیْ نُحُوْرِهِمْ وَنَعُوْذُ بِکَ مِنْ شُرُوْرِهِمْ»^([1]).

«الهى! ما تو را در برابرشان (دشمنان) قرار مى‌دهیم و از شرارت آنان به تو پناه مى‌آوریم».

معنی کلمات حدیث:

نُحُوْرِهِمْ: قسمت بالای سینه، بین سینه و گلو. چنان که به روز عید اضحی می‌گویند: یوم النحر.

رهنمود حدیث:

در این دعا از الله متعال علیه ظالمان و ستمگران کمک طلبیده شده است. معمولا می‌گویند: فلانی در مقابل دشمن قرار گرفته یعنی مانع از رسیدن دشمن به مقصد شده است. در اینجا نیز از الله متعال خواسته شده تا در مقابل دشمن قرار گیرد و نگذارد از طرف آنان آسیبی به ما برسد و نقشه و توطئه‌هایشان را به خودشان بازگرداند.

فوائد حدیث:

1-مسلمان واقعی در هر حال دائما به یاد الله متعال و در پناه او به سر می‌برد.

2-نبرد بین حق و باطل از سنت‌های همیشگی الله متعال است که تا قیامت ادامه خواهد داشت.

127- «اَللهم أَنْتَ عَضُدِیْ، وَ أَنْتَ نَصِیْرِیْ، بِکَ أَجُوْلُ، وَبِکَ أَصُوْلُ، وَبِکَ أُقَاتِلُ»^([2]).

«الهى! تو یار و مددکار منی، به کمک تو تاخت و تاز مى‌نمایم، و به کمک تو [بر دشمنان] حمله مى‌کنم، و با مدد تو مى‌جنگم».

معنی کلمات حدیث:

عَضُدِیْ: تکیه گاه، مددکار، بازو.

أَجُوْلُ: تغییر تاکتیک می‌دهم.

أَصُوْلُ: بر دشمن یورش می‌برم.

رهنمود و حدیث:

در این حدیث، رسول اکرم ص به امت خویش خاطر نشان می‌سازد که نباید دل‌ها جز به الله متعال به کسی دیگر وابسته باشند چرا که یاری و پیروزی فقط در دست الله متعال است و فقط او به راز سینه‌ها و پنهان کاری‌ها آگاه است.

فوائد حدیث:

1-  توکل بر الله متعال باعث جلب نعمت و دفع مضرت می‌شود.

2-  مشارکت شخص رسول الله در جنگ‌ها دلیل بر این است که استفاده از اسباب، منافی با توکل بر الله نیست.

3-  چنگ زدن به الله و یاری خواستن از او در هر حال ضروری است.

128- «حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَکِیْلُ»^([3]).

«الله براى ما کافى است، و بهترین کارساز است».

معنی کلمات حدیث:

حَسْبُنَا: برای ما کافی است.

الْوَکِیْلُ: کارساز، تکیه‌گاه و چرخاننده‌ی امور بندگان.

رهنمود حدیث:

بیان فضیلت این ورد مبارک که بر گرفته از این آیه است: ﴿ٱلَّذِینَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَکُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِیمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَکِیلُ١٧٣﴾ [آل عمران: 173]. «کسانی که مردم به آنها گفتند: دشمن علیه شما گرد آمده است از آنان بترسید؟ ایمان‌شان افزوده شد و گفتند: الله برای ما کافی است و او بهترین یار و مددکار است».

ابراهیم پیامبر وقتی که در آتش انداخته شد همین را گفت و هنگامی که محمد ص را از گردهمایی دشمنان ترسانیدند، همین را بر زبان آورد. و این جریان وقتی اتفاق افتاد که رسول اکرم ص، یارانش را برای شرکت در غزوه «حمراء الاسد» فرا خواند و آنها در حالی که تازه از جنگ احد برگشته، خسته، زخمی و عزادار بودند به دعوت پیامبر لبیک گفتند و عازم نبرد شدند. الله نیز آنها را کمک کرد و در دل دشمنان‌شان رعب و وحشت انداخت و پیامبر و یارانش بدون این‌که نبردی رخ دهد باز گشتند.

فوائد حدیث:

1-شناخت مقام والای اصحاب پیامبر که در یاری دین الله همه چیز را در طبق اخلاص گذاشتند.

2-الله طبق گمان بنده و میزان توکل وی از او حمایت خواهد کرد و به کمکش خواهد شتافت.

---

[1]- ابوداود (2/89) وحاکم (2/142). و حاکم آن را صحیح دانسته و ذهبی با وى موافقت نموده است.

[2]- ابوداود (3/42) و ترمذى (5/572). و نگا: صحیح ترمذى (3/183).

[3]- بخارى (5/172).