(61) دعا هنگام وزیدن باد

 (61) دعا هنگام وزیدن باد

166ـ «اَللهم إِنِّیْ أَسْأَلُکَ خَیْرَهَا، وَأَعُوْذُ بِکَ مِنْ شَرِّهَا». [أبو داود 4/326 وابن ماجه 2/1228 ونگا: صحیح ابن ماجه 2/305].

«بار الها! من از تو خیر این باد را مى‌خواهم، و از شرّ آن به تو پناه مى‌برم».

معنی کلمات حدیث:

- أَسْأَلُکَ خَیْرَهَا: یعنی خیر و خوبی باد را از تو می‌خواهم مانند اینکه ابرهای باران‌زا که خیر فراوانی به دنبال دارد.

- أَعُوْذُ بِکَ مِنْ شَرِّهَا: یعنی از شر باد به تو پناه می‌برم مانند باد‌های ویران کننده.

روح الله: رحمت الله.

رهنمود حدیث:

در این حدیث که دعای فوق بخشی از آن است رسول اکرم ص از ناسزاگویی به باد منع کرده، فرموده است باد از جانب خدا با رحمت و عذاب می‌آید به آن ناسزا نگوئید فقط از الله متعال خوبی آن را طلب کنید و از بدی آن به وی پناه ببرید.

فوائد حدیث:

1-  باد مأموری از مأموران الهی است که فقط به اذن و اراده‌ی او می‌وزد.

2-  باد نشانه‌ای از نشانه‌های خداوند است که ناسزا گویی به آن جایز نیست چرا که فرستنده‌ی آن الله است و هرگونه ناسزا گویی بر می‌گردد به ایشان.

3-  برای انسان مؤمن شایسته نیست که به سایر موجودات ناسزا بگوید تا چه رسد به انسان‌ها.

167ـ «اَللهم إِنِّیْ أَسْأَلُکَ خَیْرَهَا وَخَیْرَ مَا فِیْهَا، وَخَیْرَ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ، وَأَعُوْذُ بِکَ مِنْ شَرِّهَا وَشَرِّ مَا فِیْهَا، وَشَرِّ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ». [مسلم 2/616، و بخارى 4/76].

«الهى! من از تو خیر این باد، و خیر آنچه را که در آن قرار دارد، و خیر آنچه را که این باد براى آن فرستاده شده است، مسألت مى‌نمایم، و از شرّ این باد، و شرّ آنچه در آن قرار دارد، و شرّ آنچه براى آن فرستاده شده است، به تو پناه مى‌برم».

رهنمود حدیث:

این حدیث بیانگر میزان شفقت رسول اکرم ص نسبت امت خویش می‌باشد چنان‌که عایشه ل می‌گوید: رسول اکرم ص در روزهای غبار آلود و روزی که باد تندی می‌وزید رنگ چهره­اش دگرگون می‌شد و بیقرار به این سو و آن سو قدم می‌زد تا این‌که باران می‌بارید، خوشحال می‌شد و آن حالت بر طرف می‌گردید. عایشه می‌گوید: علت این امر را جویا شدم؟ فرمود: «می‌ترسم که عذابی بر امت من فرود آید».

اشاره به عذابی می‌نمود که به‌صورت باد بر قوم عاد فرود آمد چنان‌که الله متعال می‌فرماید: ﴿فَلَمَّا رَأَوۡهُ عَارِضٗا مُّسۡتَقۡبِلَ أَوۡدِیَتِهِمۡ قَالُواْ هَٰذَا عَارِضٞ مُّمۡطِرُنَا﴾ [الأحقاف:24].

ترجمه: «پس هنگامی که عذاب را به صورت ابر گسترده‌ای مشاهده کردند که رو به دشت‌ها و آبگیرهایشان نهاده بود، گفتند: «این، ابری است که بر ما خواهد بارید».

فوائد حدیث:

1-  باد‌ها بر دو نوع‌اند:

الف) بادهای عادی که ترسناک نیستند و هنگام وزیدن آنها نیاز به خواندن دعایی نیست.

ب) بادهای شدید و طوفان‌های ویران کن که هنگام وزیدن آنها خواندن دعای فوق سنت است.

2-  نباید انسان مسلمان در طلب باران چشم امید به بادها بدوزد بلکه امیدش فقط بر الله متعال باشد که او طبق علم و حکمت خویش باران می‌باراند.

3-  هنگام بروز هر حادثه طبیعی باید به الله متعال پناه برد و از او کمک خواست.