(75) اگر شخصی به روزه‌دار دشنام داد یا اهانت کرد، بگوید:

(75) اگر شخصی به روزه‌دار دشنام داد یا اهانت کرد، بگوید:

186ـ «إِنِّیْ صَائِمٌ إِنِّیْ صَائِمٌ»^([1]).

«من روزه‌ام، من روزه‌ام».

رهنمود حدیث:

در این حدیث شیوه‌ی بر خورد و اخلاق خوبی که باید فرد روزه دار از آن بر خوردار باشد بیان شده است او باید بدی را به‌خاطر رضای الله متعال ونه برای تظاهر و ریا پاسخ به نیکی دهد. بنابراین اگر کسی با او گلاویز شد یا به او ناسزا گفت باید در جواب بگوید: ببخشید من روزه‌ام. باشد که این بر خورد، آتش خشم طرف مقابل را فرو بنشاند.

 فوائد حدیث:

1-  یکی از مهم‌ترین اهداف روزه باز آمدن از گناه؛ مانند غیبت، دروغ و ناسزاگویی است.

2-  جواز اظهار عبادت، هر گاه مصلحت اقتضا کند به‌شرطی که خوف تظاهر و ریا نباشد.

3-  انسان مسلمان با نفس خویش مبارزه می‌کند تا خشم و غضبش فقط به‌خاطر الله متعال باشد نه برای منافع شخصی.

---

[1]- بخارى مع الفتح (4/103) و مسلم (2/806).