(103) دعای مسافر، هنگام سحر

(103) دعای مسافر، هنگام سحر

215ـ «سَمَّعَ سَامِعٌ بِحَمْدِ اللهِ، وَحُسْنِ بَلاَئِهِ عَلَیْنَا. رَبَّنَا صَاحِبْنَا، وَأَفْضِلْ عَلَیْنَا عَائِذًا بِاللهِ مِنَ النَّارِ»^([1]).

«باشد که شاهدى، حمد و ستایش خدا را بشنود و بر خوبى نعمت‌هایش بر ما گواهى دهد.

اى پروردگار ما، تو همراه ما باش، و به ما احسان کن، در حالى که از آتش دوزخ به تو پناه مى‌برم».

سَمَّعَ سَامِعٌ بِحَمْدِ اللهِ: یعنی کسی گواهی داد که ما مشغول ذکر الله هستیم.

صَاحِبْنَا: هر چیزی به ما ببخش و هر شری را از ما دور کن.

عَائِذًا بِاللهِ مِنَ النَّارِ: به الله از آتش دوزخ و موجبات ورود به آن پناه می‌بریم.

رهنمود حدیث

مستحب است که انسان مسافر، هنگام سحر این دعا را به پیروی از رسول اکرم ص بر زبان بیاورد چرا که وقت سحر بهترین وقت برای ذکر، استغفار و دعا است چنانکه الله متعال در وصف بندگان مؤمن خویش می‌فرماید: ﴿کَانُواْ قَلِیلٗا مِّنَ ٱلَّیۡلِ مَا یَهۡجَعُونَ١٧ وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ یَسۡتَغۡفِرُونَ١٨﴾ [الذاریات: 17-18]. «آنان اندکی از شب می‌خفتند و سحرگاهان طلب آمرزش می‌کردند».

در این وقت الله متعال آنگونه که شایسته او است فرود می‌آید و می‌فرماید: آیا کسی هست که از من چیزی بخواهد تا به او به او ببخشم؟ کسی هست که از من طلب آمرزش نماید تا او را بیامرزم؟ و این تا صبح ادامه دارد (صحیح بخاری).

فوائد حدیث:

1-  ارشاد امت به دعا کردن در اوقات اجابت تا جایی که حتی در مسافرت نیز از این ارشاد دریغ نورزیده است.

2-  تشویق به استفاده از اسباب رهایی از آتش دوزخ و طلب یاری از الله متعال در این مورد.

---

[1]- مسلم (4/2086). براى شرح بیشتر این حدیث مى‌توانید به کتاب صحیح مسلم شرح امام نووى (17/39) مراجعه کنید.