(112) دعا برای کسی که به او دشنام داده ای

(112) دعا برای کسی که به او دشنام داده ای

230ـ رسول اکرم ص فرمود: بار الها! هر مؤمنى را که من به او ناسزا گفته ام، آن را براى او در قیامت، باعث قربت خود بگردان^([1]).

کلمات حدیث

قربة: وسیله‌ی تقرب و نزدیک شدن به الله.

رهنمود حدیث

این حدیث بیانگر اخلاق والای رسول اکرم ص و همچنین میزان شفقت ایشان بر امت خویش می‌باشد چنانکه در برخی از الفاظ حدیث آمده که فرموده است: «من بشری بیش نیستم و مانند سایر بشر خشمگین می‌شوم» ولی در عین حال ایشان با خدای خویش عهد بسته که خشم او را برای مسلمانان باعث رحمت و پاداش و بخشش گناهان قرار دهد. البته ناگفته پیدا است که رسول اکرم ص به‌خاطر الله خشم می‌گرفت نه به‌خاطر امور شخصی چنانکه عایشهت می‌گوید: رسول اکرم‌ص هیچگاه به ‌خاطر خود از کسی انتقام نگرفت مگر اینکه دستور الله نادیده گرفته می‌شد.

فوائد حدیث

1-  حرص رسول اکرم ص به اینکه درجه‌ی افراد امتش در بهشت هر چه بالاتر برود.

2-  انسان مسلمان باید در گفتار و کردار از سنت رسول اکرم ص پیروی کند که تنها راه نجات در دنیا و آخرت است.

ضمناً برخی از علما بر این باورند که این حدیث به شخص رسول اکرم ص اختصاص دارد و برای کسی دیگر روا نیست که با ناسزاگویی به کسی چنین تصوری داشته باشد بلکه باید از الله طلب آمرزش نمود و از آن فرد حلالی طلبید.

---

[1]- بخارى مع الفتح (11/171) و مسلم (4/2007) و لفظ مسلم: «فَاجْعَلْهَا لَهُ زَکَاةً وَرَحْمَةً». «برایش پاکیزگى و رحمت قرار ده».