ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
حکمِ شکار حیوانات و قطعِ درختان و گیاهان شهر مدینه
جمهور علما بر این نظرند که شکار در مدینه، همچنین قطع درختان و گیاهانِ آن حرام میباشد، امّا ابوحنیفه مخالف این گفته میباشد و میگوید: شکار و قطع درخت و گیاه در مدینه حرام نمیباشد. امّا باید گفت که همان قول جمهور علما صحیح میباشد، زیرا آنان استدلال به حدیثی کردهاند که بخاری و مسلم آن را از علی بن ابی طالبس روایت کردهاند که پیامبر اکرم ج در یک حدیث طولانی فرموده است: «المَدِینَةُ حَرَمٌ مَا بَیْنَ ثَوْرٍ إِلَى عَیْرٍ...»([1])؛ «شهر مدینه حرم است میان کوه ثور و کوه عَیْر...». در روایت دیگر آمده است: «المدینة حرم بین عَیْرٍ وأُحدٍ...»؛ «شهر مدینه حرمی است میان کوه عَیْر و کوه اُحد...».
بنابراین اگر با استناد به این دلیل، حرمت مدینه ثابت شود، آیا قطع درخت و غیره در آن فدیه دارد یا خیر؟ مناسب این است که گفته شود: کسی که مرتکب چنین عملی در مدینه میشود، فدیۀ آن را بپردازد، یا اینکه اگر استطاعت و توانایی مالی دارد، به خاطر اینکه آن را از ذمۀ خود خارج کند، بهای ذبح گوسفندی را ارزیابی کند و با آن طعام تهیه نماید و به مصرف فقرا برساند، اگر هم توانایی این کار را ندارد، به جز طلب بخشش و آمرزش چیزی بر او نیست.