اخلاق پیامبرص

رسول گرامیص فرمود: «خداوند مرا برای تکمیل کردن مکارم و محاسن اخلاق فرستاده است»[1].

شخصی از عایشه صدیقهل پرسید اخلاق رسول خداص چگونه بود؟

فرمود: «اخلاق ایشان قرآن بود»[2].

مقصود این است همچنانکه درخت از میوه‎اش و انسان از علم و فرهنگ‌اش شناخته می‌شود، شما از قرآن مجید پیامبرص را بشناسید.

قرآن مجید ایشان را ﴿رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِینَ﴾ «مایه رحمت برای جهانیان» خوانده است.

تاریخ صحیح روزگار این می‌گوید که وجود مبارک رسول خداص کاملاً رحمت بود.

در یک روایت درباره اخلاق ایشان چنین آمده است: پیامبرص بر مردم گواه و شاهد است، به مطیعان و فرمانبران مژده می‌دهد و نافرمانان را می‎ترساند، پناهگاه بی‎کسان است[3].

او بنده و فرستاده خداست، هر کارش را به خدا وا می‎گذارد، سخت و درشت‌خو نیست، نرم گفتار است، داد و فریاد نمی‎زند، بدی را با بدی جواب نمی‌دهد، وظیفه‌اش اینست که کجی‎های امت را راست نماید، آیین توحید و یکتا پرستی را برپا دارد، از هدایات و گفتارش کوران بینا می‎گردند و کران می‎شنوند و پرده از دل غافلان برداشته می‌شود، تمام خوبی‌ها در ایشان جمع شده است، آرامش و وقار لباس ایشان است و نکویی شعار ایشان است، تقوا در دل ایشان جای دارد، کلامش حکمت است، راست‌گویی و وفا سرشت ایشان است، گذشت و احسان عادت ایشان است، راستی شریعت اوست و هدایت راه اوست و دین او اسلام است و نام او احمدص است.

او کسی است که خداوند توسط او شخصی را بعد از گمراهی هدایت می‎کند و بعد از جهالت علم می‎آموزد، گُمنامان را رفعت و بلندی می‎بخشد و مجهولان را معروف و نامدار می‎کند. کم و اندک را زیاد می‎کند، فقر و تنگدستی را به غناء و بی‎نیازی تبدیل می‎نماید.

خداوند به وسیله‎ی او متفرقان را جمع‌آوری نمود و دل‌های از هم‎گسسته را الفت و پیوند داد. مردمان بی‎هدف و پراکنده را یکپارچه کرد، امت وی بهترین امت است و وظیفه او هدایت مردم است.

---

[1]- مسند احمد؛ شیخ البانی می‌گوید: حدیث صحیح است. (مُصحح)

[2]- دلائل النبوة للبیهقی (1/277) شعب الإیمان (2/154) و شیخ آلبانی می‌گوید: حدیث حسن است. (مُصحح)

[3]- این مضمون همان آیه 45 سوره احزاب است که می‌فرماید: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلنَّبِیُّ إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰکَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِیرٗا٤٥﴾ [الأحزاب: 45].