ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
3- تعجیل و تأجیل در پرداخت مهریه
جایز است که بلافاصله مهریه پرداخت شود و یا به تأخیر انداخته شود، یا این که قسمتی از آن پرداخت و قسمت دیگر بعدها پرداخت شود، که این بر حسب عادت و عرف و توانایی مالی است.
اما بنابر آنچه ابن عباسب روایت میکند، مستحب است که «حد اقل» قسمتی از مهریه زود پرداخت شود. ابن عباس میگوید: پیامبر ج حضرت علیس را از داخل شدن بر دخترش فاطمهل منع کرد، تا این که چیزی به او بدهد، حضرت علی س گفت: چیزی ندارم.
پیامبر ج فرمود: «زره حُطَمِیّهات کجاست؟» آن را به او بده.[1]
حضرت عایشهل فرمود: پیامبر ج به من امر کرد که زنی را بر شوهرش عرضه نکنم؛ قبل از این که مرد چیزی را به او بدهد.[2]
«این حدیث بیانگر این امر است که هرچند مستحب است عمل زفاف بعد از پرداختن مقداری از مهریه حتی مقداری کم از آن باشد، اما قبل از پرداخت نیز جایز است». «مترجم»
[1]- به روایت ابوداود (2124 – 2125) و نسائی (6/129) و امام احمد (1/80). [مؤلف]
«أنَّ علیًّا قالَ: تزوَّجتُ فاطمةَ فقلتُ: یا رسولَ اللَّهِ ابنِ لی، فقالَ: أعطِها شیئًا، فقلتُ: ما عندی شیءٌ، قالَ: فأینَ درعُکَ الحطَمیَّةُ، قلتُ: هوَ عندی، قالَ: فأعطِها إیَّاهُ». آلبانی در صحیح النسائی (3375) میگوید: حسن صحیح است. [مصحح]
[2]- به روایت ابوداود (2126) و ابن ماجه (1992) در النکاح. [مؤلف]