ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
حضرت عایشهب فرمودند: پیامبر ج بعضی از همسرانش را میبوسید و سپس به سوی مسجد میرفت؛ در حالی که وضویی نمیگرفت «تجدید وضو نمیکرد».[1]
بوسیدن، اثر بسیار مهمی در ایجاد محبت و نزدیکی احساسات دارد و زمینهای برای به هم رسیدن «قرب و محبت زیاد» به حساب میآید و اهمیت این عمل به گونهای است که پیامبر ج حتی هنگام روزهدار بودن نیز آن را ترک نمیکرد. به گونهای که پیامبر همسرانش را میبوسید، در حالی که روزه بودند.[2]
ام سلمهل فرمود: «ان رسول الله یُقَبِّلُ وَهُوَ صَائِمٌ»، «رسول الله (زنانشان را) میبوسید، در حالی که روزه دار بود».
بوسه، مفید و تحریک آمیز است؛ زمانی که به طول میانجامد و دو تا لب روی هم قرار میگیرند و چشمان را بر هم نهاده و آنها را باز و بسته میکنند، همراه با ارتباط کلی بدن و تبادل نفسهای گرم و عمیقی که از جان برمیخیزد و نگاههای هوس انگیز، که همه آنها نفس را شاد و مسرور میکند و جوّ مناسبی را برای آغاز جماع آماده مینماید.
بوسه فقط مخصوص دو لب نیست؛ بلکه جایز است که بر تمام بدن انجام گیرد، تا اینکه شهوت را تحریک کند و عاطفه را در حدّ بالایی برانگیزاند.