5- جواز نگاه به شرمگاه

5- جواز نگاه به شرمگاه

برخی از جاهلان و متعصبان در دین گمان می‌کنند که نگاه به عورت زن حرام یا مکروه است و به گمان آن‌ها، پیامبر ج از آن نهی کرده‌اند و حرف آن‌ها از حدیثی که از حضرت عایشه نقل می‌کنند سرچشمه می‌گیرد که فرمود: «من هرگز عورت پیامبر را ندیده‌ام». اما این حدیث را حافظ ابن حجر (مشهور به امیرالمومنین حدیث) ضعیف دانسته و در سلسله‌ی سند آن را اشخاص کذّاب و وضّاع معرفی کرده است. همچنین به حدیثی از ایشان استناد می‌نمایند که می‌فرمایند: «إذا جامعَ أحدُکُم زوجتَه، فلا ینظرْ إلى فرجِها، فإنَّ ذلکَ یورثُ العمَى».[1]

ترجمه: «اگر کسی از شما با همسرش جماع کرد، پس به شرمگاه نگاه نکند؛ چرا که باعث ایجاد کوری (و ضعف چشم) می‌گردد».

این حدیث بر اساس دیدگاه این جوزی و ابو حاتم رازی موضوع است و ما نیز براساس آنچه ترمذی و ابوداود و غیره از حضرت معاویه بن حیدة روایت می‌کنند که ایشان می‌فرمایند: من گفتم: یا رسول الله تا چه حدّی از عورت‌های خود محافظت کنیم؟ پیامبر ج فرمود: «احْفَظْ عَوْرَتَکَ إِلَّا مِنْ زَوْجَتِکَ، أَوْ مَا مَلَکَتْ یَمِینُکَ».[2]

ترجمه: «شرمگاهت را حفظ کن مگر از همسرت و کنیزت».

معتقدیم که نگاه به شرمگاه زن و شوهر، امری مباح است.

---

[1]- ذهبی در سیر أعلام النبلاء (8/524) می‌گوید: این از بواطیل است؛ ابو حاتم رازی در الدرایة (2/229) می‌گوید: موضوع و جعلی است و در اسنادش افرادی وجود دارد که سخنشان قبول نمی‌شود؛ ابن حبان در المجروحین (1/231) می‌گوید: موضوع است؛ ابن الجوزی در الموضوعات (3/68) آن را آورده است؛ و آلبانی در السلسلة الضعیفة (195) می‌گوید: موضوع است. [مصحح]

[2]- به روایت ابوداود (4017) در الحمام و ترمذی (2769) در الأدب و گفته: این حدیث حَسَن است و احمد (5/3). [مؤلف]

آلبانی نیز در آداب الزفاف (39) می‌گوید: حسن است. [مصحح]