(36)- (خطبه‌ی- 134) وصف عمرس هنگام جنگ با رومیان

(36)- (خطبه‌ی- 134) وصف عمرس هنگام جنگ با رومیان

(1)وَقَدْ تَوَکَّلَ اللَّهُ لِأَهْلِ هذَا الدِّینِ بِإِعْزازِ ‏الْحَوْزَةِ، وَسَتْرِ الْعَوْرَةِ، (2)وَالَّذِى نَصَرَهُمْ وَهُمْ قَلِیلٌ لا یَنْتَصِرُونَ، وَمَنَعَهُمْ وَهُمْ قَلِیلٌ لا یَمْتَنِعُونَ، حَىٌّ لا یَمُوتُ. (3)إِنَّکَ مَتى تَسِرْ إِلى هذَا الْعَدُوِّ ‏بِنَفْسِکَ فَتَلْقَهُمْ فَتُنکَبْ، لا تَکُنْ ‏لِلْمُسْلِمِینَ‏ ‏‏کانِفَةٌ‏ دُونَ أَقْصى بِلادِهِمْ، لَیْسَ بَعْدَکَ مَرْجِعٌ یَرْجِعُونَ إِلَیْهِ، (4)‏فَابْعَثْ‏ ‏إِلَیْهِمْ‏ رَجُلًا مِحْرَباً، وَ‏احْفِزْ مَعَهُ ‏أَهْلَ‏ ‏الْبَلاءِ وَالنَّصِیحَةِ، ‏فَإِنْ‏ ‏أَظْهَرَ ‏اللَّهُ‏ فَذاکَ ما تُحِبُّ، وَإِنْ تَکُنِ الْأُخْرى کُنتَ ‏رِدأً لِلنّاسِ، وَ‏مَثابَةً لِلْمُسْلِمِینَ.

[(1)و یقیناً توکّل اهل اسلام به خدا موجب شده که الله حدود و نواحیشان را حفظ کند، عورتشان را بپوشاند، (2)و خدا آن‌ها را یاری کرد در زمانی که کم بودند و نمی‌توانستند(از دشمن) انتقام بگیرند، آن‌ها را از مغلوب شدن باز داشت در حالی که کم بودند و توانایی دفاع(از خود را) نداشتند، خدا زنده است و هرگز نمی‌میرد، (3)تو خود(ای عمر) اگر به سوی این دشمن روانه شوی و در ملاقات با ایشان مغلوب شوی، برای مسلمانان شهرهای دور دست و سرحدها یاوری نمی‌ماند، بعد از تو مرجعی نیست که به آنجا مراجعه نمایند، (4)پس مرد جنگ دیده و دلیری به سوی ایشان بفرست، به همراهی او روانه کن کسانی را که تحمّل بلا و سختی جنگ را داشته و پند و اندرز را بپذیرند، پس اگر خدا (او را)غالب گردانید، همان است که میل داری، اگر واقعه‌ی دیگری پیش آید، تو یاور مسلمانان خواهی بود.]