در ورای موضوع:

در ورای موضوع:

پس از خلق آدم ÷، یک پیام اصلی در طول تاریخ بشری بر دوش انسان­ نهاده شد و در راستای یادآوری انسان نسبت به این پیام و بازگشت آنها به راه راست، خداوند یکتا انبیا و رسولان را فرستاد؛ پیامبرانی همچون آدم و نوح و إبراهیم و موسى و عیسى و محمد ‡ را برای تبلیغ این پیام فرستاد. اما این پیام آن بود که:

معبود بر حق تنها یکی است، پس او را عبادت کنید.

معبود بر حق یکی است و او خالق و معبود حقیقی است.

تمام پیامبران از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد (‡) برای تبلیغ این پیام فرستاده شدند که الله یکتاست، تنها او را عبادت کنید.

خداوند متعال پیامبران اولوالعزم و نیز پیامبرانی که آنها را می­شناسم و پیامبرانی که نمی­شناسیم، برای ادای اموری مهم به سوی انسان­ها فرستاد از جمله:

1-  دریافت وحی الهی و ابلاغ آن به اقوام و پیروان­شان؛

2-  آموختن توحید و اخلاص در عبادت برای الله متعال به انسان­ها؛

3-  ارئه الگویی نیکو در قول و عمل؛ تا اینکه مردم در مسیرشان به سوی خداوند به آنها اقتدا کنند؛

4-  راهنمایی پیران­شان به سوی تقوای الهی و اطاعت از او و پیروی از احکامش؛

5-  آموزش احکام دین و مکارم اخلاقی به پیروان­شان؛

6-  هدایت سرکشان و مشرکان بت پرست و...

7-  ابلاغ پیام معاد به انسان­ها و اینکه پس از مرگ دوباره برانگیخته می­شوند و در برابر اعمال و کردارشان در روز قیامت محاسبه می‌شوند؛ پس کسی که به خداوند یکتا ایمان آورده و عمل صالح انجام داده، پاداش وی بهشت است و و کسی که به خداوند شرک ورزیده و راه نافرمانی و سرکشی در پیش گرفته، جایگاه او آتش و دوزخ است.

این انبیا و رسولان را خداوند یکتا خلق کرده و به سوی مردم فرستاده است. تمام هستی با همه ممخلوقات آن در مورد وجود خداوند خالق سخن می­گویند و به وحدانیت و یگانگی او گواهی می­دهند؛ بنابراین الله خالق هستی و موجوداتی چون انسان و چهارپایان و حشرات و جانوران و... است. و بلکه او خالق مرگ و زندگی نابود شدنی و زندگی ابدی است.   

کتاب­های مقدس نزد یهود و نصاری و مسلمانان همگی به وجود الله و توحید او گواهی می­دهند.

هرکس که در جستجوی حقیقت باشد چون با اخلاص و تامل به مفهوم اله در کتاب مقدس و قرآن کریم بپردازد می­تواند صفاتی را که مخصوص خداوند است و هیچکس در آنها با او شریک نیست، مشاهده نموده و مشخص کند. اما برخی از این صفات:

1-  اله و معبود بر حق خالق است و مخلوق نیست؛

2-  اله و معبود بر حق یکتاست و شریکی ندارد و متعدد نیست و نه پدر بوده و نه فرزند؛

3-  الله از تصورات مخلوقات پاک و منزه است و دیدگان در این دنیا او را نمی­بینند؛

4-  الله ازلی است و هرگز نمی­میرد و نابود نمی­شود و در هیچیک از مخلوقاتش تجسیم نمی­یابد؛

5-  الله صمد و بی­نیاز و قائم به ذات خویش است؛ از مخلوقاتش بی‌نیاز است و به آنها نیازی ندارد؛ نه پدری دارد و نه مادری و نه همسر و فرزندی؛ و نیازی به خوراکی یا نوشیدنی یا کمک کسی ندارد. اما مخلوقاتی که الله آنها را خلق کرده است به او نیاز دارند.

6-  الله متعال در صفات جلال و کمال و جمال یکتاست و شریکی ندارد و بلکه هیچیک از مخلوقاتش با او در این صفات مشابهت هم ندارند چراکه چیزی شبیه و مثل و مانند او نیست.

ما می­توانیم هریک از این معیار و مقیاس­ها و صفات را (و البته دیگر صفاتی که خداوند متعال در آنها یکتاست) در راستای بطلان و تکذیب و رد  هر خداگونه­ای دروغین به کار بریم.

اکنون بگذارید به بحث خودمان پیرامون آن یک پیام بازگردیم و به برخی از نصوص وارده در کتاب مقدس و قرآن کریم در مورد وحدانیت خداوند متعال اشاره کنیم اما قبل از اینکه وارد این مطلب شویم دوست دارم در مساله­ای تامل کنیم:

گاهی برخی از نصاری با تعجب می­پرسند: واضح و روشن است که الله یکی است و ما نیز به خداوند یکتا ایمان داریم پس مشکل کجاست؟

اما حقیقت این است که در خلال مطالعات و پژوهش­های فشرده­ای که در مورد نصرانیت داشتم و نیز گفتگوهای زیادی که با نصاری داشتم، دریافتم که الله نزد آنها (چنانکه برخی از آنها چنین تصوری دارند) متضمن مفهوم ذیل است:

1-  الله پدر

2-  الله پسر

3-  الله روح القدس

منطق درست و عقل سالم هر پژوهشگری را وامی­دارد که در این موضوع سوالاتی را از نصاری بپرسد:

·       معنای اینکه می­گویید الله یکتاست چیست درحالی­که به سه اله و معبود اشاره می­کنید؟

·       آیا الله یکتا در سه اله حلول کرده یا اینکه سه اله در یک اله حلول کرده­اند؟

علاوه بر این و مطابق اعتقاد برخی از نصاری، هریک از این سه اله وظایف و اختیارات و کینونات متفاوتی را دارا هستند و صورت­های مختلفی دارند:

1-  الله پدر خالق است.

2-  الله پسر (المخلص) نجات دهنده است.

3-  الله روح القدس مشاور است. (المعزز)

این گمان که مسیح ÷ پسر خداست یا اینکه او خداست یا جزئی از خداست، به کلی با نصوص تورات و انجیل در تناقض است چراکه هریک از این کتاب­های آسمانی تصریح کرده­اند که خداوند در دنیا دیده نمی­شود:

«إنکم لم تسمعوا صوته قط ولم تروا وجهه»: «شما هرگز صدای او را نمی‌شنوید و صورتش را نمی­بینید.» (انجیل یوحنا 37:5)

«لم یره أحد قط ولا یستطیع أحد رؤیته»: «هرگز کسی او را ندیده است و هیچکس نمی­تواند او را ببیند»ز (نامه اول به تیموثاوس 16:6)

«لا أحد یرانی ویبقى حیا».: «هیچکس مرا نمی­بیند درحالی­که زنده بماند.» (الخروج 20:33).

بنابراین نصوص و نصوص دیگری که مجال ذکر آنها نیست، با کمال صدق و رعایت امانت می­پرسیم چگونه می­توانیم بین کسانی که می­گویند عیسی همان الله است و بین نصوص کتاب مقدسی که تاکید دارند هیچکس الله را ندیده و صدای او را نشنیده، تطبیق دهیم و این دو مطلب را با هم جمع کنیم؟

·       آیا یهود در آن وقت و خانواده عیسی و پیروانش عیسی مسیح (الله پسر چنانکه برخی بر این اعتقادند) او را ندیدند و صدایش را نشنیدند؟

·       چگونه تورات و انجیل بیان می­کنند هیچکس الله را ندیده و صدای او را نشنیده است اما کسانی را می­یابیم که معتقدند عیسی که او را دیدند و صدایش را شنیدند همان الله یا پسر الله است؟ آیا در این میان سرّ پنهانی در مورد حقیقت الله است؟

بنابراین حقیقت چیست؟ لطفا نص گذشته را بارها بخوان و اندکی در آن تامل کن.

اما تاکید تورات بر خلاف این است آنجا که از خداوند نقل می­کند: «إننی أنا الرب ولیس هناک من إله آخر. وإننی لم أتکلم بالسر ولم أجعل هدفی مستترا .. إننی أنا الله وإنی أنطق بالحق، وإننی أعلن ما هو صدق.»: «من پروردگار هستم و اله و معبود دیگری نیست. من مخفیانه سخن نگفته­ام و هدفم را پنهان و پوشیده قرار نداده­ام... من الله هستم و من سخن حق می‌گویم و آنچه راست است بیان می­کنم» (إشعیاء 19:45)

اکنون به حقیقت الله در کتاب مقدس و قرآن کریم می­پردازیم؛ امیدوارم دیدگاه و نظرات شما را پس از تدبر در آیات و نصوص و خواندن این کتابچه کوچک با نگاه نقد و درک درست و منصفانه، دریافت کنم.

طبق ترتیب و رعایت موضوعات اکنون دلایل را بدون هرگونه حاشیه و تعلیقی ذکر می­کنیم به این امید که با تامل و دقت و درک درست و به دور از هرگونه تصور یا پیش فرضی در آنها تدبر شود.