ماه رجب (3)

ماه رجب (3)

161- بی‌شائبه‌ترین حقی که ممکن است انسان به آن معتقد شود هنگامی است که تک و تنها و بدون هیچ عامل موثری با خود فکر کند. همهٔ این عوامل موثر هنگام مرگ از بین می‌روند:

﴿لَّقَدۡ کُنتَ فِی غَفۡلَةٖ مِّنۡ هَٰذَا فَکَشَفۡنَا عَنکَ غِطَآءَکَ فَبَصَرُکَ ٱلۡیَوۡمَ حَدِیدٞ٢٢﴾ [ق: 22].

«بی‌شک از این [حال سخت مرگ] در غفلت بودی ولی [اکنون] ما پرده‌ات را از جلوی چشمانت برداشتیم و دیده‌ات امروز تیز است».

162- ممکن است ستمگر با ستم در حق دیگران همه چیز را به دست آورد اما همهٔ آنچه را با ستم بنا کرده است با  دعای مظلوم از دست می‌دهد. رسول الله ص می‌فرماید:

«الله ﻷ به ستمگر فرصت می‌دهد اما اگر او را گرفتار کرد دیگر رهایش نمی‌کند» [مسلم]

163- هنگام بیان حق از دشمنی کسی نگریز که در دشمنی با الله گرفتار خواهی شد.

164- هر کس با داشتن چیزی بر الله تکبر بورزد، الله با همین چیز او را مجازات خواهد کرد؛ فرعون با جریان رودها از زیر قصرهایش تکبر می‌ورزید:

﴿...وَهَٰذِهِ ٱلۡأَنۡهَٰرُ تَجۡرِی مِن تَحۡتِیٓۚ...﴾ [الزخرف: 51].

«... و این رودها از زیر [قصرهای] من در جریان است...».

بنابراین خداوند همان آب را بر رویش جاری کرد:

﴿...فَغَشِیَهُم مِّنَ ٱلۡیَمِّ مَا غَشِیَهُمۡ﴾ [طه: 78].

«... پس آنچه از دریا آنان را  فرو پوشیانید، فرو پوشانید».

165- جلوه دادن حرام‌ها به صورت مباحات روشی است که ابلیس آن را با آدم آغاز کرد و نسل شیطان نیز پس از او از این روش پیروی می‌کنند:

﴿فَوَسۡوَسَ إِلَیۡهِ ٱلشَّیۡطَٰنُ قَالَ یَٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّکَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡکٖ لَّا یَبۡلَىٰ١٢٠﴾ [طه: 120].

«پس شیطان او را به وسوسه انداخت و گفت: ای آدم آیا تو را به درخت جاودانگی و ملکی که زایل نمی‌شود راهنمایی کنم؟»