ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
171- انجام دادن گناه نزد الله آسانتر از متهم کردن بیگناهان است:
﴿وَمَن یَکۡسِبۡ خَطِیَٓٔةً أَوۡ إِثۡمٗا ثُمَّ یَرۡمِ بِهِۦ بَرِیٓٔٗا فَقَدِ ٱحۡتَمَلَ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِینٗا١١٢﴾ [النساء: 112].
«و هر کس خطا یا گناهی مرتکب شود سپس آن را به بیگناهی نسبت دهد قطعا بهتان و گناه آشکاری به دوش کشیده است».
172- نیکی به والدین یا بدرفتاری نسبت به آنان وامی است که خیلی زود بازپرداخت میشود و نوهها به جای پدربزرگان آن را پرداخت میکنند. در اثر آمده که: «در حق والدین خود نیکی کنید تا فرزندانتان به شما نیکی کنند».
173- هر رسالت حقی ناگزیر باید مورد تهمت و جوسازی اهل باطل قرار گیرد، اما همیشه دلایل آشکار قویتر از شایعههاست. جابر س میگوید: «مُضریان و یمنیان به هر کس که میخواست به مکه برود میگفتند: مواظب باش جوانک قریش فریبت ندهد!».
174- فتنهها در راه حق قرار میگیرند تا رهروان صادق را از رهروان دروغگو جدا سازند:
﴿وَلَقَدۡ فَتَنَّا ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَلَیَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِینَ صَدَقُواْ وَلَیَعۡلَمَنَّ ٱلۡکَٰذِبِینَ٣﴾ [العنکبوت: 3].
«و بیشک کسانی که پیش از آنان بودند را مورد آزمایش قرار دادیم تا الله آنانی را که راست گفتهاند معلوم دارد و دروغگویان را [نیز] بداند».
175- اهل هوا و هوس هر چه بیشتر اندیشه کند بیشتر منحرف میشود و هر گاه دست از هوای نفس بردارد همان تفکر اندک نیز برایش کافی است:
﴿إِنَّهُۥ فَکَّرَ وَقَدَّرَ١٨ فَقُتِلَ کَیۡفَ قَدَّرَ١٩ ثُمَّ قُتِلَ کَیۡفَ قَدَّرَ٢٠ ثُمَّ نَظَرَ٢١﴾ [المدثر: 18-21].
«او اندیشید و سنجید (18) کشته باد که چگونه سنجید (19) سپس کشته باد! چگونه سنجید (20) سپس نظر انداخت».