ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
216- خوشبختی در عبادت است؛ غیر از آن لذتهایی زائل.
۲۱۷- اگر میدانی ستمگر هستی با طرف مقابل درگیر نشو، چرا که در اگر در دنیا پیروز شدی در آخرت رسوا خواهی شد.
218- الله متعال خطاب به پیامبرش میفرماید:
﴿فَٱسۡتَقِمۡ کَمَآ أُمِرۡتَ...﴾ [هود: 112].
«پس همانطور که دستور یافتهای پایداری کن...».
او ص باید آنطور که دستور یافته ایستادگی کند نه آنطور که خود میخواهد، و اگر کسی اجازه داشت بر اساس دلخواه خود پایداری کند، کسی جز محمد ص نبود.
219- بزرگترین اوقات تسبیح، صبح است که هنگامِ آمادگی انسان است تا از الله برای کارهای خود یاری بخواهد، و هنگامِ شام از روی تسلیمِ به او:
﴿فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ حِینَ تُمۡسُونَ وَحِینَ تُصۡبِحُونَ١٧﴾ [الروم: 17].
«پس هنگام سحرگاهان و شامگاهان به تسبیح الله بپردازید».
۲۲۰- ذلت امت به سبب دوری آنان از دینشان است، چرا که الله، مطیع را هر چند ضعیف باشد عزت میدهد، و عاصی [نافرمان] را هرچند قوی باشد ذلیل میکند:
﴿ضُرِبَتۡ عَلَیۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ ... بِمَا عَصَواْ وَّکَانُواْ یَعۡتَدُونَ١١٢﴾ [آل عمران: 112].
«بر آنان خواری و ذلت مقرر شده است ... [این عقوبت] به سبب آن بود که نافرمانی کردند و از حد در میگذشتند».