ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
27۱- بدترین نوع حسد آن است که بدیهای دیگران را بازگو کنی تا عیب خود را بپوشانی، و پاکترین قلب، قلبِ کسی است که از اشتباهات مردم غمگین میشود حتی اگر خود مرتکب آن شود.
27۲- یکی از نشانههای عدمِ توفیقِ بنده از سوی خداوند، این است که او را از سنگی در بنای امت، به سنگی در جلوی راه صادقان تبدیل کند.
27۳- هیچ حکومتی روی قدرت را نخواهد دید مگر با دو مساله: توجه به دشمن خارجی و از بین بردن اختلافات داخلی:
﴿مُّحَمَّدٞ رَّسُولُ ٱللَّهِۚ وَٱلَّذِینَ مَعَهُۥٓ أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلۡکُفَّارِ رُحَمَآءُ بَیۡنَهُمۡۖ...﴾ [الفتح: 29].
«محمد فرستادهٔ الله است و کسانی که با اویند بر کافران سختگیر [و] با همدیگر مهربانند...».
274- از نشانههای منافقان، یکی بودن اهدافشان با اهداف یهود و نصاریٰ است:
﴿۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِینَ نَافَقُواْ یَقُولُونَ لِإِخۡوَٰنِهِمُ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡکِتَٰبِ...﴾ [الحشر: 11].
«آیا کسانی که به نفاق برخاستند را ندیدی که به برادران کافر اهل کتاب خود میگفتند...».
275- اگر مردم نمازها را به درستی به پا میداشتند، نیازی به انکار بسیاری از منکرات توسط مصلحان نبود:
﴿...وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَۖ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنکَرِۗ...﴾ [العنکبوت: 45].
«...و نماز را به پا دار؛ همانا نماز از کار زشت و ناپسند باز میدارد...».