ماه شعبان (10)

ماه شعبان (10)

341- کسی که حق را بشناسد در فتنه‌ها ثابت قدم می‌ماند؛ اما آنکه بدون علم در فتنه‌ها بیفتد دچار سرگردانی و نوسان می‌شود و گمراه می‌گردد.

حذیفة س می‌گوید: «اگر دینت را بشناسی فتنه زیانی به تو نخواهد رساند».

342- بیشترین کسانی که دچار نوسان و تزلزل می‌شوند آن‌هایی هستند که پیش از اصول خود، به فکر در امان ماندن خود هستند:

﴿سَتَجِدُونَ ءَاخَرِینَ یُرِیدُونَ أَن یَأۡمَنُوکُمۡ وَیَأۡمَنُواْ قَوۡمَهُمۡ کُلَّ مَا رُدُّوٓاْ إِلَى ٱلۡفِتۡنَةِ أُرۡکِسُواْ فِیهَاۚ...﴾ [النساء: 91].

«به زودی گروهی دیگر را خواهید یافت که می‌خواهند از شما در امان باشند و از قوم خود [نیز] ایمن باشند؛ هر گاه به‌سوی فتنه بازگردانده شوند سر در آن فرو می‌برند...».

343- صبر و تقوا، ارکان پایداری هستند:

﴿...وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لَا یَضُرُّکُمۡ کَیۡدُهُمۡ شَیۡ‍ًٔاۗ...﴾ [آل‌عمران: 120].

«...و اگر صبر کنید و تقوا پیشه سازید، نیرنگ آنان به شما زیانی نخواهد رساند...».

344- بیشترین عامل شکست جمع‌ِ بسیار، اختلاف دل‌ها است؛ زیرا جمعِ کم متحد، قوی‌تر از جمعِ بسیارِ متفرق است:

﴿...وَلَا تَنَٰزَعُواْ فَتَفۡشَلُواْ وَتَذۡهَبَ رِیحُکُمۡۖ...﴾ [الأنفال: 46].

«...و با هم نزاع مکنید که در نتیجه سست شوید و هیبت شما از بین برود...».

345- بیشترین گمراهیِ منافق در زبانِ اوست؛ چرا که وی جسارت کردار ندارد، در نتیجه از راه سخن وارد می‌شود تا عکس العمل جامعه را بسنجد:

﴿...قَدۡ بَدَتِ ٱلۡبَغۡضَآءُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَمَا تُخۡفِی صُدُورُهُمۡ أَکۡبَرُۚ...﴾ [آل‌عمران: 118].

«...دشمنی از [لحن] سخنان‌شان آشکار است و آنچه در سینه‌هایشان نهفته، بزرگ‌تر است...».