ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
توبه فضایل بسیار مهم و اسراری جذّاب و زیبا و فواید متعدّدی دارد؛ از جمله:[1]
﴿وَتُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لَعَلَّکُمۡ تُفۡلِحُونَ﴾ [النّور: 31]
«و ای مؤمنان! همگی بهسوی الله توبه کنید تا رستگار شوید.»
ابوالسّعود / میگوید: «بهوسیلۀ توبه در دنیا و آخرت خوشبخت و رستگار میشوید.»[2]
2- توبه گناهان را از بین میبرد
اگر انسان توبۀ نصوح و خالصانه انجام دهد، الله ﻷ تمامی گناهان و لغزشهایش را میبخشد:
﴿۞قُلۡ یَٰعِبَادِیَ ٱلَّذِینَ أَسۡرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ یَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِیعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِیمُ﴾ [الزّمر: 53]
«[ای پیامبر! از جانب من] بگو: ای بندگانم که بر خود اسراف [و ستم] کردهاید! از رحمت الله نا امید نشوید، همانا الله ﻷ همۀ گناهان را میبخشد، یقیناً او بسیار آمرزنده [و] مهربان است.»
﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ تُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ تَوۡبَةٗ نَّصُوحًا عَسَىٰ رَبُّکُمۡ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمۡ سَیَِّٔاتِکُمۡ وَیُدۡخِلَکُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ﴾ [التّحریم: 8]
«ای کسانی که ایمان آوردهاید! به سوی الله توبه کنید؛ توبهای خالص، امید است پروردگار شما، گناهانتان را از شما بزداید و شما را به باغهایی [از بهشت] که رودها در زیر [درختان] آن جاری است، وارد کند.»
3- توبه بدیها را تبدیل به نیکی میکند
اگر توبه به صورت صحیح و خوب صورت گیرد، الله تعالی گناهان فرد توبهکننده را به نیکی مبدّل میسازد و این فضل و احسان الهی است.
الله ـ میفرماید:
﴿إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ عَمَلٗا صَٰلِحٗا فَأُوْلَٰٓئِکَ یُبَدِّلُ ٱللَّهُ سَیَِّٔاتِهِمۡ حَسَنَٰتٖۗ وَکَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِیمٗا﴾ [الفرقان: 70]
«مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد، پس این افراد هستند که الله بدیهایشان را به نیکیها مبدّل میکند. و الله آمرزنده [و] مهربان است.»
ابن قیّم / دربارۀ آیۀ فوق میگوید: «این بزرگترین مژده به توبهکنندگان است در صورتی که توبۀ آنان به همراه ایمان و عمل صالح باشد و توبۀ واقعی همین است.
ابن عبّاس ب میگوید: "پیامبر ج با نزول آیۀ مذکور و آیات: ﴿إِنَّا فَتَحۡنَا لَکَ فَتۡحٗا مُّبِینٗا١ لِّیَغۡفِرَ لَکَ ٱللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنۢبِکَ وَمَا تَأَخَّرَ﴾ [الفتح: 1- 2] بسیار خوشحال شدند و هرگز ندیدم که با چیز دیگری اینگونه شاد و خوشحال شده باشند".»[3]
4- الله أ توبه و توبهکنندگان را دوست دارد
عبادت توبه یکی از محبوبترین و بهترین عبادات در نزد الله تعالی است و او توبهکنندگان را دوست دارد:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ یُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِینَ وَیُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِینَ﴾ [البقرة: 222]
«به راستی که الله توبهکنندگان را دوست دارد و [نیز] پاکان را دوست میدارد.»
5- الله متعال به سبب توبۀ انسان خوشحال میشود
هیچ یک از عبادات به اندازۀ توبه در نزد الله متعال، ارزش و اعتبار ندارد و به همین علّت، پروردگار جهان بر اثر توبۀ بندهاش زمانی که به سوی او رجوع میکند، بسیار خوشحال میشود، چنانکه پیامبر ج این حالت را تشبیه نمودند به خوشحالی فردی که مرکبش را در بیابانی برهوت گم کرده درحالی که آب و غذایش با آن مرکب است و از زندگی ناامید میشود، امّا ناگهان آن را مییابد و بسیار خوشحال میشود.
رسول الله ج فرمودند: «لَلَّهُ أَفْرَحُ بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ رَجُلٍ نَزَلَ مَنْزِلًا وَبِهِ مَهْلَکَةٌ، وَمَعَهُ رَاحِلَتُهُ، عَلَیْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ، فَوَضَعَ رَأْسَهُ فَنَامَ نَوْمَةً، فَاسْتَیْقَظَ وَقَدْ ذَهَبَتْ رَاحِلَتُهُ، حَتَّى إِذَا اشْتَدَّ عَلَیْهِ الحَرُّ وَالعَطَشُ أَوْ مَا شَاءَ اللَّهُ، قَالَ: أَرْجِعُ إِلَى مَکَانِی، فَرَجَعَ فَنَامَ نَوْمَةً، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ، فَإِذَا رَاحِلَتُهُ عِنْدَهُ»[4]؛ «قطعاً الله تعالی از توبۀ بندهاش بیشتر از فردی خوشحال میشود که در جای خطرناکی منزل گرفته و سواری او همراهش بوده درحالی که آب و غذایش بر روی آن است. سپس سرش را [بر زمین] میگذارد و لحظاتی میخوابد و بیدار میشود درحالی که سواریاش رفته است. سپس گرما و تشنگی یا آنچه الله بخواهد، بر وی غلبه میکند. [در این حالت که از زندگی ناامید شده است، با خود] میگوید: به همان محلّ قبلیام بر میگردم. برمیگردد و بازهم لحظاتی به خواب میرود. سپس [بیدار میشود و] سرش را بلند میکند، ناگهان، سواریاش را در کنار خود میبیند.»
ابن قیّم / در توضیح این حدیث میگوید: «در هیچیک از عبادات غیر از توبه، چنین خوشحالی و مسرّتی بیان نشده و روشن است که این مسأله تأثیر فراوان و غیرقابل توصیفی در حالت و دل توبهکننده دارد.
این موضوع یکی از اسرار مقدّرشدن گناهان بر بندگان است، زیرا بنده بر اثر توبه محبوب الله متعال میگردد و آفریدگار جهان توبهکنندگان و بندۀ خطاکار توبهکننده را دوست دارد.»[5]
[1]- نک: مدارج السّالکین، ج 1، صص 306- 312؛ مفتاح دارالسّعادة، ابن قیّم، ج 1، صص 286- 299.
[2]- تفسیر أبی السّعود، ج 6، ص 171.
[3]- مدارج السّالکین، ج 1، ص 310.
[4]- صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: 6308؛ صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: 2744.
[5]- مدارج السّالکین، ج 1، ص 306؛ برای دیدن سخنانی زیبا دربارۀ خوشحالی الله بر اثر توبۀ بنده، نک: مدارج السّالکین، ج 1، صص 226- 230.